ยามรักร้าว หนาวซม จมห้วงเหว ผจญเปลว เพลิงผลาญ ลาญหัวจิต รักถนอม บูชา มาเนืองนิตย์ ถูกตัดสิทธิ์ สิ้นเยื่อ มิเหลือใย ไร้ซึ่งคำ อำลา อาลัยรัก มิมีสัก จุมพิต อุทิศให้ มิมีถ้อย คำปลอบ มอบน้ำใจ ที่ทิ้งไว้ ก็แต่ แผลในทรวง ลมเหมันต์ ดังมีด คอยกรีดเฉือน ตามย้ำเตือน ให้ช้ำ น้ำตาร่วง เมื่อหนาวก่อน สองเรา เคล้าคู่ควง ผลัดตักตวง รักแท้ มอบแก่กัน มองฟากฟ้า ราตรี ที่มืดมิด ดวงชีวิต ตกอับ ยามคับขัน ช่างเวิ้งว้าง ว่างเปล่า เหงาจาบัลย์ คนปลอบขวัญ ร้างไกล ไม่เห็นเงา เอ็นดูเถิด ส่งใจ มาให้บ้าง คนอยู่ห่าง เย็นเยียบ แสนเงียบเหงา รอเธอกลับ คืนอู่ สู่ลำเนา เหมือนครั้งเรา สุขศรี ร่วมชีวิน
สุนทรวิทย์ 28 ธ.ค. 2554 13:16 น. - ID 143097 
1199
1
0
28 ธันวาคม 2554 18:35 น. - comment id 1219155
รักร้าว คนร้าว ใจร้าว
29 ธันวาคม 2554 07:49 น. - comment id 1219187
29 ธันวาคม 2554 13:42 น. - comment id 1219224
อยากเห็นจังว่ารักร้าวจะเหมือนแก้วร้าวมั๊ย
29 ธันวาคม 2554 13:50 น. - comment id 1219226
ยามรักร้าวอาลัยฤทัยหวั่น ทุกคืนวันคร่ำครวญหวลคิดถึง เธอจากจรห่างไกลให้คะนึง ยังรำพึงถึงนวลไยด่วนลา
31 ธันวาคม 2554 19:59 น. - comment id 1219520
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
