ใยเทียนเหงาเศร้าใจใคร่อยากทราบ น้ำตาอาบคราบไขใครห่างเหิน ใช้ไฟเร้าเผากายให้ยับเยิน คงช้ำใจเหลือเกินเขาเมินมอง ยิ่งลมปัดพัดแสงให้แรงกล้า เจ้ายิ่งเสียน้ำตามาสนอง จนหมดตัวหมดตนคนไม่มอง เป็นเถ้าไขไหลกองนองพื้นดิน คราบน้ำตาเทียนเจ้าที่เอ่อล้น ให้คิดถึงใจของคนใกล้สูญสิ้น เทียนเจ้าเอ๋ยแม้เจ้าเคยมีทลทิน หากได้ยินฉันยังห่วงด้วยดวงใจ
22 เมษายน 2545 14:50 น. - comment id 46946
ลึกซึ้งดีนะ ....ไม่โหดแล้วแฮะ...ฟู่....(ถอนหายใจ)
22 เมษายน 2545 17:39 น. - comment id 46957
ช่ายๆๆๆ ไม่โหดแย้ว หุหุ
22 เมษายน 2545 22:13 น. - comment id 47009
พี่ขวัญชอบมากบทนี้ เพราะเป็นคนชอบเทียนค่ะ ทุกคืนต้องจุดเทียนนะ รักงานน้องทุกบทเลย โดนใจ ค่ะ จะตามอ่านคะ