ขอปลดบ่วงจากใครให้คลายเศร้า ทำใจเราให้ว่างห่างไกลหนี เพราะว่าใจอึดอัดขัดฤดี ติดยึดมีความรักปักอุรา คลายจากบ่วงห่วงหาพาสงบ ไม่ต้องหลบหน้าใครสุขใจหนา แค่ปล่อยวางอารมณ์ข่มใจลา โล่งใจกว่ายึดมั่นฝันกลางวัน เป็นตัวของตัวเราไม่เหงาหรอก ไม่ช้ำชอกชีวาน่าสุขสันต์ รักมากไปไม่ดีมีจากกัน ใจว่างพลันหมดเศร้าเข้าใจธรรม จากนี้ไปไร้บ่วงความหวงหึง ไม่โกรธขึ้งเกลียดใครไม่ถลำ ทำใจตนให้ว่างสว่างนำ มีแสงธรรมส่องทางอย่างคนดี ความรัก ความหลง เป็นบ่วงที่คนพากันแบกไว้ให้หนักจิตใจ ถ้าปล่อยบ่วงได้เมื่อไหร่ ใจก็เบาสบาย
6 ธันวาคม 2554 11:05 น. - comment id 1217167
การมีคนรักหรืิอไม่มีคนรัก มีคู่หรือไม่มีคู่ ทุกสิ่งเป็นบ่วงกรรมที่คนพากันแสวงหา เป็นสิ่งสมมุติที่ไม่มีอะไรจีรังยั่งยืน วันนี้รัก พรุ่งนี้อาจต้องตายจากกัน หรือเลิกรากันไป พยายามเตรียมใจไว้ให้เคยชินว่าสักวันนั้นไม่มีใครเป็นที่พึ่งได้ นอกจากตนเอง ตอนนี้ยังรักกันดี ไม่มีปัญหา แต่อนาคตไม่มีิอะไรแน่นอนแม้แต่ใจตน ค่อยๆทำใจให้ปล่อยวางไปทีละน้อยค่ะ กลัวเหมือนกัน แต่ต้ิองเข้มแข็ง ไม่ยึดติดกับใครให้มากไป อยากทำใจให้ว่างสักวันเพราะพรุ่งนี้เป็นวันหยุด ได้อยู่บ้านคนเดียวค่ะ
6 ธันวาคม 2554 12:04 น. - comment id 1217171
สวัสดีค่ะพี่อนงค์นาง ขอให้พรุ่งนี้เป็นวันหยุดที่มีความสุขนะค่ะ เข้ามาอ่านค่ะ เมื่อเรามองบ่วงนั้นเป็นสายสร้อยที่สวยงาม คงไม่ต่างจากการเรามองแง่คิดในความรัก ในมุมใหม่...เปลียนคำว่าบ่วงเป็นห่วงกันดีกว่าค่ะ ห่วงหา ห่วงใย ห่วงสุขภาพ แล้วที่สำคัญอย่าลืมห่วงตัวเองด้วยนะค่ะ จากน้องคนนี้ที่มีความห่วงใยพี่เสมอค่ะ อย่าลืมดูแลและรักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ
6 ธันวาคม 2554 14:45 น. - comment id 1217198
ไม่มีทุกข์ สุขก็เกิดแล้ว
6 ธันวาคม 2554 16:51 น. - comment id 1217220
สวัสดีค่ะน้องปูเป้ ถ้าคนเราตัดความห่วง ความกังวล ควาิมกลัว ความรัก ความโกรธ ออกจากใจให้ได้สักวัน ทำจิตให้ว่างเบา ไม่วุ่นวาย น่าจะดีนะคะ เหมือนการล้างใจให้สงบสักครู่ วันนี้พี่ได้หยุดแต่สามีไปทำงาน ลูกไปโรงเรียน ปกติหยุดวันอาทิตย์วันเดียว อาทิตย์ที่ผ่านมาไปร่วมงานวันพ่อแห่งชาติที่วัดค่ะ มีกิจกรรมกับครอบครัวกับงานทุกวัน วันนี้เป็นวันหยุดที่ผ่อนคลายจริงๆค่ะ ได้เข้ามาิตอบเม้นท์ แต่ไม่อ่านกลอนสักวัน เดี๋ยวจะไปนั่งสวดมนต์ตอนเช้าให้จบหนึ่งเล่มเล็กๆ กรวดน้ำ แผ่เมตตา ทำหน้าที่แม่บ้านเหมือนเดิม แต่ทำแบบไม่กังวล ไม่ห่วงทุกคนให้มากไป พรุ่งนี้ไปทำงานอย่างสดชื่น เหมือนได้ชาร์จแบตเตอรี่เลยค่ะ
6 ธันวาคม 2554 16:58 น. - comment id 1217221
สวัสดีค่ะฮ่ิองเต้ สุขสงบใจ ไม่แบกทุกอย่างใ้ห้หนักอารมณ์ สดชื่นกับชีวิตด้วยกันนะคะ
6 ธันวาคม 2554 18:06 น. - comment id 1217228
.......... ยังติดยู่ในบ่วง รัก โลภ โกรธ หลง อยู่เลยจ้ะคุณอนงค์นาง ถ้าปลดได้เมื่อไหร่ คงสบาย .............
6 ธันวาคม 2554 19:26 น. - comment id 1217236
สวัสดีค่ะคุณดิน อนงค์นางอยากใช้ชีวิตแบบสงบ แต่สามีกับลูกไม่เห็นด้วย เพราะยังไม่ถึงเวลา รอให้เกษียณก่อน จะทิ้งครอบครัวก็ไม่กล้า เพราะลงเรือลำเดียวกัน ต้องช่วยกันพาย ไม่เิอาตัวรอดคนเดียว การปลดบ่วงจากกลอนนี้ เป็นเพียงการปลดบ่วงทางใจ ให้ปล่อยวาง แต่ทางกายก็ยังใช้ชีวิตปกติ ทำหน้าที่ต่อไป หากทำด้วยสติ ทำใจไม่ให้ทุกข์ กังวล รัก โลภ โกรธ หลง ไม่ฟุ้งซ่านเกินไปค่ะ
6 ธันวาคม 2554 20:11 น. - comment id 1217240
แก้กิเลส แก้ที่ใจ : หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน การแก้กิเลส แก้ที่ใจ การแก้กิเลส จึงต้องแก้ที่นี่คือ "ใจ" แก้ที่อื่นไม่ถูกไม่เกิดผล การแก้กิเลสถูกหลักถูกวิธี กิเลสจะค่อยเบาบางลงและหมดไปจาก "ใจ" ผู้ปฏิบัติจิตตภาวนา จึงควรดู "ใจ" ตนเองและแก้กิเลสเป็นสำคัญ ดูภายนอกแล้วก็ย้อนทบทวนเข้าดูภายใน จึงชื่อว่า "เรียนธรรมปฏิบัติธรรม".. : หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน ขอบคุณบทความจาก แสงธรรมส่องใจ
7 ธันวาคม 2554 07:57 น. - comment id 1217306
ความรักมีทั้งผิดหวัง-สมหวัง มีทั้งทุกข์-สุข เป็นเรื่องธรรมดา ขอให้มีกำลังใจครับ
8 ธันวาคม 2554 07:27 น. - comment id 1217418
สวัสดีค่ะคุณพจนา/หนังสือ ขอบคุณมากค่ะสำหรับกำลังใจ ขอให้คุณพจนา/หนังสือ สมหวังในความรักตลอดไปนะคะ
9 ธันวาคม 2554 00:51 น. - comment id 1217479
มัดตราสังข์..สามเปราะเพราะมีห่วง มัดที่คอก็เหมือนบ่วงห่วงลูกเต้า มัดที่มือยื้อยุดฉุดสองเรา มัดข้อเท้าเฝ้าห่วงบ่วงเงินตรา ทั้งสามบ่วง ล่วงไปตายเป็นผี ยากจะหนีเพราะบ่วงถ่วงหนักหนา ต้องเกิดตายว่ายวนไม่พ้นหน้า อวิชชาพาไป..ไม่นิพพาน
9 ธันวาคม 2554 08:04 น. - comment id 1217483
สวัสดีค่ะคุณศรีสมภพ ขอบคุณสำหรับกลอนที่ให้ข้อคิดดีๆนะคะ อนงค์นางยังห่างไกลกับคำว่านิพพานค่ะ เพราะยังมีกิเลส มีบ่วงหลายบ่วง แค่ขอรักษาศีลห้าให้ได้ทุกวันก็พอแล้วค่ะ
9 ธันวาคม 2554 10:47 น. - comment id 1217520
ปล่อยวาง ก็ ทำให้เราสงบสุขค่ะ แต่ถ้ามีสิ่งกระตุ้นก็สับสนอีกค่ะ ..แต่เราต้องนิ่งไว้ค่ะ .ทุกอย่างก็จะดีขึ้น
10 ธันวาคม 2554 09:13 น. - comment id 1217604
สวัสดีค่ะคุณมณีจันทร์ ความนิ่งสงบ อดกลั้นทุกอารมณ์ แก้ที่ใจตนให้ได้ก่อน น่าจะดีนะคะ ขอบคุณที่แวะมาทักทายค่ะ