ใครหนอ แสนประเสริฐ สร้างเราเกิด กำเนิดมา โอบอุ้ม คุ้มชีวา เปี่ยมเมตตา เป็นอาจิณ ใครหนอ เฝ้าห่วงใย เอาใจใส่ ไม่จบสิ้น ปัดป้อง ผองมลทิน เหงื่อไหลริน ก็ยินดี ใครหนอ ทุกข์แทนเรา คราวโศกเศร้า เขาขวัญหนี เจ็บป่วย ช่วยพัดวี มิหลีกลี้ มีน้ำใจ จะใคร ที่ไหนหนอ คือแม่,พ่อ ท่านก่อให้ การุณย์ บุญเกริกไกร ดุจเทพไท ไท้เทวัญ สำนึก ระลึกถึง จิตซาบซึ้ง จึ่งยึดมั่น รักพ่อ แม่พอกัน เท่าชีวัน ฉันพึงมี กตัญญู บูชาไซร้ จดจำไว้ ในเกศี พระคุณล้น ชลธี ตัวลูกนี้ ไม่มีลืม