ตามน้อง

สุนทรวิทย์

สายสวาท  ขาดแล้ว  ฤาแก้วเอ๋ย
		        จึงเงียบเฉย  ไร้ข่าว-คราวสักหน
		     รู้หรือไม่  ใครเขา  เศร้ากมล
		  คิดถึงคน  เฝ้ารอ  ไหมหนอเออ
               เคยเคียงคู่  เกลียวกลม  สุขสมหวัง
					ภาพความหลัง  ครั้งหยอก  หลอกยามเผลอ
			ยิ้มหัวร่อ  ต่อกัน  ฉันกับเธอ
		ผลัดปรนเปรอ  อบอุ่น  มิขุ่นใจ
              แต่วันนี้  ขาดนุช  สุดที่รัก
		        น้องลืมตัก  นอนคุ้น  หนุนหลับใหล
		    เปลี่ยนหมางเมิน  เหินห่าง  ลาร้างไป
		  ด่วนตัดใย  สิ้นเยื่อ  เคยเกื้อกูล
                เที่ยวตามหา  ขวัญตา  จนล้าอ่อน
					        โฉมบังอร  หลบกาย  หายสาบสูญ
					    ห่วงหนักหนา  โศกา  แสนอาดูร
					เจ็บพอกพูน  ทั้งทิวา  และราตรี
                อยากถามเดือน  ถามดาว  พราวพร่างฟ้า
		          คนรักข้า  มีทุกข์  หรือสุขศรี
		      พักอยู่แห่ง  หนใด  ในธาตรี
		  ฝากวจี  ชอกช้ำ  เพื่อย้ำเตือน
               วอนสายลม  ส่งข่าว  ถึงสาวน้อย
					        ฉันยังคอย  ณ.เคหา  มิคลาเคลื่อน
					    หวังวันหนึ่ง  อนงค์  คงกลับเรือน
					รอน้องเยือน  คืนมา  ด้วยอาลัย