รำพันรำพึง...ถึงลำพู

รำพันรำพึง...ถึงลำพู
รากต้นทนอยู่...รู้เรืองแสง
ต้นเขียวเลี้ยวลด...บทจำแลง
คลับคล้ายแสดง....แจ้งความนัย
ค่ำคืนค่ำหนึ่ง..ซึ้งค่ำนั่น
หลากสีสุขสันต์....ฝันพร้อมใฝ่
งดงามท่ามกิ่ง...ทุกหิ้งใบ
หิ่งห้อย น้อยใช่!...ได้..โบยบิน
ถึงบางลำพู...พธูเจ้า
พี่มานั่งเศร้า...เล่าศาสตร์ศิลป์
แต่งแต้มแซมกลอน..อ้อนยุพิน
คิดถึงซึ้งจินต์...แทบ...ดิ้นตาย
น้ำริมปริ่มฝั่ง...ยังตลิ่ง
พธูยอดหญิง...ชิงลับหาย
หิ่งห้อยน้อยท่อง..ล่องเดียวดาย
คืนค่ำย่ำสาย...คล้ายมิพบ
เหลือเพียงแสงน้อย...ย้อยริบหรี่
ร้าวร้านฤดี..พี่ประสบ
ลำพู พธู...ผู้เคยคบ
เจ้าเลี่ยง...เยี่ยงหลบ...จบดั่งกานท์
หทัยกาญจน์
๒๕ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๕๕๔

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

Hathaikarn 25 พ.ย. 2554 18:52 น. - ID 142685

2217

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/142685 ที่มา: Hathaikarn

comments powered by Disqus

คนบางบอน

25 พฤศจิกายน 2554 19:13 น. - comment id 1215988
อรุโณทัย

25 พฤศจิกายน 2554 19:50 น. - comment id 1216001
```
ชื่นชมความงามในความหมาย
```
สุนทรวิทย์

25 พฤศจิกายน 2554 20:48 น. - comment id 1216004
```
ไพเราะมากครับหนูหทัยฯ
```

แก้วประภัสสร

25 พฤศจิกายน 2554 20:58 น. - comment id 1216011

ล่องเรือชมหิ่งห้อย  เจ้าตัวน้อยแต่แสงสว่าง
ความมืดมิดปิดทาง   แต่แสงสองข้างยังพอมี

กิ่งโศก

25 พฤศจิกายน 2554 21:15 น. - comment id 1216019

คิดถึง อัมพวา.....

เขียนได้ชวนอ่านครับ

ศรีสมภพ

26 พฤศจิกายน 2554 01:48 น. - comment id 1216049

ลำพูลำพัง ..รำพันรำพึง
ยังซึ้งตรึงตรา ภาษาสวรรค์
คู่กรรมย้ำย้อน ละครเก่ากาล
แม้ผ่าน ยังซ่านซึ้ง ติดตรึงใจ

เธอมาเอ่ย..เผยความ รำพันถ้อย
ถึงหิ่งห้อย หลงทางกลางพงใหญ่
เคยคลออยู่ ลำพูพร้อม ต้องตรอมใจ
หิ่งห้อยหาย ไร้แสงน้อย ..ชม้อยหา

งามอักขรา ภาษาคำ ..ช่างคมความ !



หทัยกาญจน์  ..งานนี้งาม (ขอบอก)

แกงเขียวหวาน

26 พฤศจิกายน 2554 07:26 น. - comment id 1216064

อ่านแล้วพี่คิดถึงบ้านมากเลยจ้าาา...น้องดวงใจ...

Hathaikarn

27 พฤศจิกายน 2554 08:22 น. - comment id 1216082

ขอบคุณคุณฤทธิ์ ศรีดวง มากนะคะ

จะแก้ไขตามนั่ั้้้นนะคะ

หากมีอะไรติชม หรือ ผิดพลาดตรงไหน

ยินดีรับฟังจากทุกท่านเสมอคะ

ขอบคุณคะ

คอนพูทน

26 พฤศจิกายน 2554 11:07 น. - comment id 1216096

ขอบอกว่า
แจ่มมากมาย

สุขอย่าได้สร่าง

ดวงจันทร์

26 พฤศจิกายน 2554 11:50 น. - comment id 1216106
```
งานงามมาก....ไพเราะ
```

Hathaikarn

27 พฤศจิกายน 2554 08:21 น. - comment id 1216125

ขอบคุณ คุณคอนพูทนคะ

ขอบคุณ คุณดวงจันทร์คะ

Hathaikarn

27 พฤศจิกายน 2554 08:19 น. - comment id 1216129

ขอบคุณความงามท่ามภาษา
สลัก อักษรา มาขับขาน
หิ่งห้อย ย้อยแสง แจ้งยาวนาน
เปรียบเรา เหงาผ่าน ม่านบทกลอน 

ขอบคุณท่านศรีสมภพคะ

Hathaikarn

27 พฤศจิกายน 2554 08:20 น. - comment id 1216131

พี่แกง กลับมาที่บ้าน ชมหิ่งห้อยสิคะ

ไม่ก็ไปนั่งเรือเล่นดูหิ่งห้อย 

ต้นลำพูที่อัมพวาก็ได้คะ

ขอบคุณคะพี่แกงเขียวหวาน

Hathaikarn

27 พฤศจิกายน 2554 08:18 น. - comment id 1216136

ขอบคุณ คนบางบอนคะ 

ขอบคุณอรุโณทัย 

ขอบคุณสุนทรวิทย์ 

ขอบคุณแก้วประภัสสร  
"แสงหิ่งห้อยย้อยแสง ระยิบแรงแจ้งสาดสี
อัมพวาพร่านที คลองคูนี้ที่เรืองรอง"
อัมพวา ....รออยู่คะ ชมหิ่งห้อย

ฤทธิ์ ศรีดวง

26 พฤศจิกายน 2554 20:24 น. - comment id 1216223

สวัสดี คุณหทัยกาญจน์

เป็นลีลาที่น่าสนใจครับ
มีคำที่น่าพิมพ์ผิด 
 คิดถึงซึ้งจินต์...แถบ...ดิ้นตาย
น่าจะเป็น
คิดถึงซึ้งจินต์...แทบ...ดิ้นตาย

ขอให้มีความสุขมากๆครับ