memorium

25 พฤศจิกายน 2554 14:15 น. - comment id 1215928

อยากรู้จัง..หากวันนี้เราจะคิดถึงใครคนหนึ่งมากเพียงนี้..เรายังจะเดินจากเค้ามาอีกมั๊ย..ถึงวันนี้ได้แต่คิดถึง

แมงกุ๊ดจี่ (ยังไม่ล๊อกอินอ่ะ คริ.)

25 พฤศจิกายน 2554 14:19 น. - comment id 1215930

สวัสดีค่ะ  พี่ดิน


คือใครหนึ่งร้อยกานท์ผสานสม
ผูกรอยปม...รอยรักจำหลักลึก
ค่อยค่อยเผยเอ่ยไปอย่างใจนึก
ในรู้สึก...อาวรณ์แทบรอนราน...

คือใครหนึ่งบรรจงประสงค์บอก
มิเคยหลอกเอ่ยย้ำทุกคำหวาน
ร้อยกลั่นออกจากห้วงของดวงมาน
เพื่อขับขานสู่เพรงบรรเลงฝัน...


ใคร  และใครใคร...

โคลอน

25 พฤศจิกายน 2554 14:42 น. - comment id 1215932

 เศร้าอ่า

แก้วประภัสสร

25 พฤศจิกายน 2554 14:44 น. - comment id 1215933

ไม่อยากคิดถึงการลาจาก

เพราะลำบากที่ใจไม่ได้เตรียมตัวไว้ก่อน

ไม่จิ ถึงอย่างไร เราก็จะอยู่เคียงข้างเสมอ ๆ 

อรุโณทัย

25 พฤศจิกายน 2554 15:24 น. - comment id 1215943

ใครเล่าใครไม่บอก
กล่าวคำออกหรือเปิดเผย
ให้รับรู้บ้างเลย
หรือเฉลยว่ารักสักคำ

แวะมาแจมครับ

ไร้อันดับ

25 พฤศจิกายน 2554 16:10 น. - comment id 1215956

ตกลง เป็นใครกัน ครับ 

มาอ่านกลอนเพราะๆ ครับ 

เพียงพลิ้ว

25 พฤศจิกายน 2554 16:26 น. - comment id 1215963

ใครคนหนึ่งถึงใครอีกคน^_^

din

25 พฤศจิกายน 2554 16:32 น. - comment id 1215968

..........

คุณmemorium

บางคราบ บางครา และในบางเรื่อง
อยากย้อนเวลาคืนมาเพื่อแก้ไขจ้ะ

แกงฯ

25 พฤศจิกายน 2554 16:40 น. - comment id 1215970

ไพเราะมากค่ะ....

din

25 พฤศจิกายน 2554 16:41 น. - comment id 1215971

...........

หวัดดีจ้ะน้องมะกรูด
กลอนไพเราะตามเคย

....................

เพียงฟังถ้อยบรรจงประสงค์บอก
เหมือนย้ำตอกหัวใจให้เป็นแผล
ทั้งรอยปมรอยรักจำหลักแด
หัวใจคนอ่อนแอพ่ายแพ้แล้ว

ดวงจันทร์

25 พฤศจิกายน 2554 17:21 น. - comment id 1215983

ใครหนอช่างใจดำทำช้ำชอก
ใครหนอหลอกลวงดินให้สิ้นหวัง
ใครหนอใครหลอกจินต์สิ้นพลัง
ใครหนอฝังดินกลบจบใจดิน

สวัสดีครับ....มาทักทายยามเย็น
กลอนเพราะเหมือนเคยเลยนะครับคุณดิน

คอนพูทน

25 พฤศจิกายน 2554 18:02 น. - comment id 1215986

คุณคนนั้น และ เขาคนนี้แน่เลย..

สุขอย่าได้สร่าง

คนบางบอน

25 พฤศจิกายน 2554 19:25 น. - comment id 1215992

สุนทรวิทย์

25 พฤศจิกายน 2554 21:07 น. - comment id 1216014

ขอเศร้าด้วยคนครับ

ปู่กิ่ง

25 พฤศจิกายน 2554 21:21 น. - comment id 1216022

งดงามในบทกลอน ที่แทรกชอนไชด้วยบทโศกกำสรด

มาเยี่ยมครับคุณดิน

กรต

26 พฤศจิกายน 2554 01:08 น. - comment id 1216037

ดีจร้า คุงพี่ดิน...

การที่ต้องจบด้วยการจากลา...
ดีกว่า...การเลิกลา มาก
แต่บางครั้ง...ใครบางคน
อาจต้องการเลิกลามากกว่า
ถ้ามันจะบรรเทาความเจ็บปวด จากการจากลาได้...

อย่ามามัวห่วงหาค่าความรัก
เพราะเหนื่อยนักกับการวิ่งตามฝัน
ที่ทนอยู่สู้ไปในทุกวัน
แค่ตัวฉัน ...ยังคงสงสารเธอ

ไร้ความรักอันใดจะให้ต่อ
มันมากพอเกินใจจะใคร่เผลอ
มีแต่เบื่อเหลืออดบทที่เจอ
พูดพร่ำเพ้อ...พาลยิ่งจะทิ้งไป...

ผลสุดท้าย...ก็คือ...อีกฝ่ายขอแยก...
แต่ผลที่สุดท้ายจริงๆ...ก็คือ....
คนที่บอกหมดรัก...เสียชีวิตลงอย่างสงบ...เพราะโรคร้ายที่รุมเร้า...

พี่เขียนได้ดีมากกกก ....ซึ้งมั่กมาก...

din

26 พฤศจิกายน 2554 14:00 น. - comment id 1216132

.........

หวัดดีจ้าคุณฝน
ซำบายดีเนอะ



ถึงอย่างไร เราก็จะอยู่เคียงข้างเสมอ ๆ 

ใครอยู่เคียงข้างใครจ๊ะคุณแบม
หรือแบมอยู่เคียงข้างปู่ 

กลอนแจมพราะจ้ะคุณอรุโณทัย

ใจเอ๋ยใจอยากบอก
ไม่ลวงหลอกดอกจอมขวัญ
รักเจ้าเท่าชีวัน
แต่ยังหวั่นกลัวรักลวง

.................

din

26 พฤศจิกายน 2554 15:16 น. - comment id 1216158

.........

หวัดดีจ้ะคุณไร้
ใครเป็นใคร ไม่บอก ปล่อยให้งง

.................

din

26 พฤศจิกายน 2554 15:18 น. - comment id 1216162

..........

เข้าท่าเข้าทีจ้ะคุณเพียงพลิ้ว

จากใครคนหนึ่งถึงใครอีกคน^_^

....................

Boomerang เจ้าเก่าจร้า

26 พฤศจิกายน 2554 19:36 น. - comment id 1216183

 มิมีใครสมหวังได้ดั่งฝัน
 ด้วยชีวิตผกผันไม่หรรษา
 ชั่วเจ็ดที-ดีเจ็ดหนปนกันมา
 กินน้ำตา..รู้รสเค็ม..ต้องเต็มใจ

 ยามชิมหวานขานกล่าวเรารู้ว่า
 มันมีค่ามีขีด..สูบฉีดไหม?
 มีพบ-พราก-จาก-เจอ..อย่าเพ้อไป
 ยับยั้งใด?ใยเท่า..ใจเจ้าเป็น

 จิตสมมุติ..ขุดค้น..ให้พ้นทุกข์
 อย่าซ่อนซุกทุกข์นักเมื่อรักเข็ญ
 เห็นดินเศร้า-เช้า-สาย-จน-บ่ายเย็น
 เปิดประเด็นเป็นห่วง..จึงล่วงเกิน

 กลับมาตอบปลอบขวัญ...เจ้าสรรค์สร้าง
 หมายเคียงข้างลดช่องว่าง..ที่ห่างเหิน
 ทุกข์ของดิน..เหมือนกับจะยับเยิน
 อยากให้เพลินอ่านกลอนบูม...แล้วภูมิใจ

.....ห่างเหินไปนาน....แต่จิตใจ..ยังเหมือนเดิม..นะจ๊ะ
................................

Boomerang

26 พฤศจิกายน 2554 19:51 น. - comment id 1216185

http://www.umarin.com/board/index.php?topic=2675.msg15240;topicseen#msg15240

 ตอบ Comment ดินแล้วนะ

din

26 พฤศจิกายน 2554 15:21 น. - comment id 1216188

.............

ขอบคุณที่ทักทายจ้ะคุณแกงฯ

.................

din

26 พฤศจิกายน 2554 16:40 น. - comment id 1216198

.........

thankyou จ้ะปู่

din

26 พฤศจิกายน 2554 16:44 น. - comment id 1216199

.............

หวัดดีจ้ะคุณกีร์

เรื่องที่คุณกีร์เล่าเศร้าจ้ะ
โดยเฉพาะการจากไปด้วยโรคร้าย

ทำให้นึกถึงเรื่องหนึ่ง เป็นเรื่องของความรัก
ซึ่งไม่ว่าจะเป็นความรักของคนหนุ่ม-สาว
ความรักระหว่างเพื่อน ความรักของพี่-น้อง
แม้แต่ความรักของพ่อ-แม่ ที่มีต่อลูก
ว่ากันว่าความรักอันหลังสุดนี้ 
เป็นความรักที่เที่ยงแท้แน่นอน 
แต่ในความแน่นอน ก็ยังมีความไม่แน่นอน
ทุกสิ่งทุกอย่างมีข้อยกเว้น

เคยอ่านเจอในหนังสือของผู้ป่วยโรคเอดส์
ทันทีที่รู้ คนเป็นพ่อไล่ลูกออกจากบ้าน
และประณามอย่างรุนแรงว่า
ทำให้ชื่อเสียงวงศ์ตระกูลเสียหาย
คนในครอบครัว ไม่ว่าจะเป็น แม่ พี่ น้อง
ไม่มีใครเหลียวแลเลยคุณกีร์
เขาไปนอนป่วยอยู่ที่วัดพระบาทน้ำพุ

จนวาระสุดท้ายของชีวิต
คนป่วยอยากเจอพ่อแม่ พี่น้องมาก
เขายืมมือถือคนอื่น โทรฯกลับไปบ้าน
ทันทีที่ได้ยินเสียง ทางบ้านก็วางหู
ท้ายที่สุด เขาจากไปอย่างโดดเดี่ยว เดียวดาย

ความรักที่ว่าตัดไม่ตาย ขายไม่ขาด
มันตัดเป็น ตัดตายกันในโลกของความจริงอันโหดร้ายจ้ะคุณกีร์



เพราะใจห่วงทวงถามถึงความรัก
แทบกระอัก...กระอ่วนใน...ฤทัยหนอ
จบด้วยจากพรากกันไม่หันรอ
น้ำตาคลอ  เช้าสาย จนบ่ายเย็น

เมื่อสิ้นรักสิ้นหวงย่อมสิ้นห่วง
คำทักท้วงอันใดมองไม่เห็น
ไม่ต้องมีใจมอบตอบประเด็น
ตายทั้งเป็น พบ, พราก เพื่อจากลา

...............

din

26 พฤศจิกายน 2554 15:50 น. - comment id 1216201

..........

เขาคนนี้ หรือเธอคนนั้นจ๊ะคุณคอนพูทน



คุณคนบางบอน

น้ำลดหรือยังจ๊ะ



ขอบคุณที่ทักทายจ้าคุณสุนทรวิทย์

...............

din

26 พฤศจิกายน 2554 15:28 น. - comment id 1216235

.............

คนที่แสนใจดำทำช้ำชอก
แล้วยังหลอกลวงให้ดินใหลหลง
คือดวงจันทร์หรือเปล่าเฝ้าพะวง
หรือฉันงงฝันถึงจันทร์ในวันแรม



หวัดดีจ้ะคุณดวงจันทร์
กลอนแจมเพราะจ้ะ

....................

din

28 พฤศจิกายน 2554 15:16 น. - comment id 1216319

แวะมาบ้านนี้บ้างเน้อคุณบูม



อาจไม่สมมุ่งหวังดังใจคิด
ยังมีมิตรชิดเพียงอยู่เคียงใกล้
ด้วยบทกลอนตอบรับประทับใจ
ทุกข์เพียงใดไกลห่างหนทางจร

เพียงถ้อยคำตอบกลับเหมือนรับขวัญ
ความจาบัลย์ช้ำชอกที่หลอกหลอน
มันลางเลือนเบือนหวั่นเหมือนสั่นคลอน
ที่ร้าวรอนผ่อนหายกลับคลายคง

จะเลิกก่นหม่นไหม้ให้ใจเศร้า
ไม่ให้เงารักรุมจนลุ่มหลง
เปิดประเด็นด่ำดื่มลืมไม่ลง
สัมพันธ์ยงยืนมั่นนิรันดร์กาล

................... 

ยาแก้ปวด

28 พฤศจิกายน 2554 14:53 น. - comment id 1216321

ใครคนนั้นที่ฉัน....ฝันถึงเขา....

din

30 พฤศจิกายน 2554 10:13 น. - comment id 1216498

.............

ครวญเพลงตั้งแต่บ่ายเลยนะคุณยา

................

din

30 พฤศจิกายน 2554 10:14 น. - comment id 1216499

.............

ขอบคุณจ้ะคุณอ้อม

..............

ใจปลายทาง

29 พฤศจิกายน 2554 21:10 น. - comment id 1216528

เพราะมากมายกลอนบทนี้

สายลมเดือนตุลา

17 ธันวาคม 2554 22:53 น. - comment id 1218232

สวัสดีค่ะ  กลอนเพราะมาก ขออนุญาติยืมไปใช้นะคะ