๏ รักฉันเป็นเช่นตะวัน พระจันทร เพราะจำจรจากร้างห่างเคหา คอยนับวันผันผ่านกาลเวลา เพื่อพบหน้าเพียงครู่ชื่นชู้ชม แล้วจากไกลไปลับยากกลับถิ่น แทบจะสิ้นใจขืนความขื่นขม ต้องอยู่เดียวเปลี่ยวเหงาเศร้าระทม ความตรอมตรมคอยเตือนคือเพื่อนกาย ดังตะวันดั้นด้นอยู่บนฟ้า เห็นจันทราคราวพลบก่อนหลบหาย เพียงเสี้ยวสีสุรีย์รอนอ่อนแรงปลาย ได้ปาดป่ายก่อนปล่อยร่อยแสงเลือน คราตะวันผันลับเดือนดับมืด ฉันชาชืดช้ำอกฟกเสมือน ทินกรจรจากพรากพ้นเดือน ร้างแล้วเพื่อนไร้ผู้ชื่นชูใจ ๚
วฤก 22 เม.ย. 2545 07:40 น. - ID 14266 
1472
1
0
22 เมษายน 2545 10:42 น. - comment id 46832
เพราะจัง เดี๋ยวจะมารบด้วยอีก
6 พฤษภาคม 2545 18:52 น. - comment id 47968
ซึ้งจัง เหมืแนรักกัน แต่ต้องอยู่คนละฟากฟ้า แม้จะฟ้สเดียวกัน ก็ คนละกาลเวลา
7 พฤษภาคม 2545 09:57 น. - comment id 48119
มาดูคนเขียนกลอนเขินค่ะ ..55555
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
