แก้วประภัสสร

17 พฤศจิกายน 2554 16:34 น. - comment id 1215236

ได้ใจๆๆ

ดวงจันทร์

17 พฤศจิกายน 2554 16:41 น. - comment id 1215238

ปลอบขวัญคน ร่วมร้าง ทางแห่งรัก
วางกับดัก รักเบื่อ ที่เจือขม
ให้หลุดลอย ล่องมลาย กับสายลม
หว่านคารม ปลอบเธอ ที่เผลอใจ
..............................................

สุนทรวิทย์

17 พฤศจิกายน 2554 17:55 น. - comment id 1215248

หวานซึ้ง  ตรึงใจ  ให้คติ
วุฒิ  ปัญญา  น่าเลื่อมใส
อ่านแล้ว  ซึมซาบ  อาบหัวใจ
อ่อนไหว  ไพเราะ  เหมาะสมจริง

อรุโณทัย

17 พฤศจิกายน 2554 18:23 น. - comment id 1215251

แวะมาชื่นชมครับ
ไพเราะดี
มีความหมาย
ชอบวรรคนี้มาก
"กี่คำปลอบ ไม่อาจปลด ให้หมดตรม"

ฤกษ์(ไม่ได้ล๊อกอิน)

17 พฤศจิกายน 2554 19:16 น. - comment id 1215256

แม้เจ็บปวดรวดร้าวถึงหน่าวสั่น
ยังดึงดันสู้ทนหนที่หมื่น
ยอกแสยงทรวงในแต่ใจชื่น
พอหายฟื้นก็ลืมเจ็บไม่เก็บจำ

อิอิ เจ็บมั่งไม่เจ็บมั่งก็ทน ๆ ไป

พจนา/หนังสือ

18 พฤศจิกายน 2554 07:35 น. - comment id 1215277

สู้นะสู้อยู่.. แต่ที่เขียนกลอน เพื่อระบายความอัดอั้นตันใจ   

ปู่กิ่ง

18 พฤศจิกายน 2554 08:37 น. - comment id 1215283

เสริมเติมพลังพร้อมความหวังว่า..
ในความสิ้นหวัง ท้อแท้นั้น มันจะมาเยือนแค่ชั่วครั้งชั่วคราว เพราะความเข้มแข็งมันกำลังไหลเข้ามาแทนที่ ดังนั้นเมื่อยังมีจุดปลายแห่งแสงที่ฉายโชนที่หล่อเลี้ยงไม่มีวันดับ และพร้อมที่จะลุกโชติช่วงดั่งดวงประทีปแห่งผืนฟ้า เป็นแสงนำทางให้เราก้าวเดินไปข้างหน้า
ด้วย..อันมีสติ

แวะมาเยี่ยมจ้า คุณดิน

ผู้หญิงไร้เงา

18 พฤศจิกายน 2554 09:17 น. - comment id 1215291

ฉันทนเจ็บเก็บช้ำมาย้ำจิต
ด้วยชีวิตผิดหวังพลาดพลั้งพ่าย
คนเคยรักห่างไกลใจเดียวดาย
เจ็บเจียนตายรักเก่าที่เฝ้าครอง

กำลังจะหาคนปลอบอยู่พอดีเลย อิอิ

(น้ำตาลหวาน)

18 พฤศจิกายน 2554 09:20 น. - comment id 1215292

ชอบ...กี่คำปลอบ ไม่อาจปลด ให้หมดตรม

พิมเป็นคนปลอบใจไม่เป็นค่ะ ใช้คำพูด
ไม่เป็น ได้แต่รับฟัง ให้เขาระบายความอัดอั้น
ตันใจประมาณนั้น

น้ำลดหรือยังค่ะพี่ดิน สบายดีนะค่ะ

กรต

18 พฤศจิกายน 2554 10:05 น. - comment id 1215299

ดีจร้า...อาคุงพี่ ดิน...

คนเราก็นะ...
มีอากัปกริยา...มีวาจา...และความคิด...
เป็นเครื่องระบาย...เป็นที่ปลดปล่อย...
สิ่งต่างๆในรู้สึก....

บ้าง ... บางคน...เข้มแข็ง...
บ้าง.... บางคน ...อ่อนไหว ....อ่อนโยน...และอ่อนแอ...

ต่อเมื่อวันที่ อ่อนใจ....กับสิ่งที่เวียนวนจะนึกจะคิด...
ที่ไม่สามารถจะฉุดหรือหยุดยั้ง...สิ่งนั้นไว้ได้....

ต่อให้สุดยอดพระคัมภีร์...มาวางอยู่ตรงหน้า...
ก็มิอาจ...เยียวยา...บรรเทา สิ่งเหล่านั้นได้...

หากเพียงแต่ใจ...ยังพอมีสติ คิดยั้งหยั่งรู้ได้...
ขอเพียง...แต่...ปลดปล่อยความรู้สึกนั้นๆ...
แบบมีศิลปะ...เป็น...
และค่อยๆ...ทำความเข้าใจ...วิถี...แห่งเขาแห่งเรา...ออก
ความทุกข์นั้น...ก็จะบรรเทาเบาบาง ลงไปเอง...

การร้องเพลง บรรเลงรับขับกลอน...ก็เป็นหนึ่งในทางปลดปล่อย ระบาย...ความรู้สึกต่างๆ...ในช่วงเวลานั้น...

ระบายมาเถิด...เจ้าผู้อ่อนใจ...ข้าน้อย...จะน้อมรับ...สดับฟังเอง...อิอิ

มาช่วยพี่ดิน..."ปลอบ"...เผื่อคุงคนนั้นเข้ามาอ่านอ่ะจร้า...

ปล.พี่ดินเขียนดีมั่กมากกก....เด๋วไปรับรางวัล...ที่ คุณแก้ว แบม...เรยจร้า...อิอิ 

คนบางบอน

18 พฤศจิกายน 2554 11:13 น. - comment id 1215307

ความเหมือนที่ แตกต่าง ทางชีวิต
ใครลิขิต ให้เป็น กันเช่นนี้
เป็นนักกลอน นอนเหงา เศร้าชีวี
หรือว่านี่ เป็นคำสาบ ของกาพย์ กลอนฯ

ขอชื่นชมผลงานด้วยคนครับ

din

18 พฤศจิกายน 2554 11:15 น. - comment id 1215308

................

thankyou จ้าคุณแบม

..............

ไร้อันดับ

18 พฤศจิกายน 2554 11:16 น. - comment id 1215309

ไม่เศร้าแต่เหงาๆ
ปลอบได้ไหมครับ 

มาทักทายครับ 

คอนพูทน

18 พฤศจิกายน 2554 11:22 น. - comment id 1215310

แจ่มมากมาย
อ่านแล้วรู้สึกอบอุ่นกับคำว่า..ปลอบ

สุขอย่าได้สร่าง

din

18 พฤศจิกายน 2554 11:32 น. - comment id 1215313

...........

เพียงได้ฟังคารมหายตรมจิต
นั่งครุ่นคิดครวญใคร่ยังไม่สาย
ปล่อยรักเบื่อไหลล่องท่องมลาย
ให้เลือนดับลับหายกับสายลม



จะวางกับดักรักเลยหรือคุณดวงจันทร์

................

din

18 พฤศจิกายน 2554 12:31 น. - comment id 1215314

.........

โห คุณสุนทรวิทย์
ตัวเกือบลอยแน่ะจ้ะ...ไม่ถึงขนาดนั้น

ขอบคุณจ้ะ

...................

din

18 พฤศจิกายน 2554 12:32 น. - comment id 1215315

..............

หวัดดีจ้ะคุณอรุโณทัย
ขอบคุณที่ทักทาย
ที่บ้านน้ำท่วมหรือเปล่า

................

cicada

18 พฤศจิกายน 2554 14:00 น. - comment id 1215323

ลุกไม่ไหว ใจหมอบ ระยอบหม่น
กระเสือกกระสนไขว่คว้าหาผ้าห่ม
พิษไข้รุมสุมเร้าทำเอาซม
ขอผ้าห่ม ไวไว ห่มใจแซม....


แซมเปื่อยซะแระ..ไปทำงานไม่ไหวเลยค่ะ
วันนี้ไม่ได้ทานไรทั้งวัน..
คิดถึงพี่ดินจัง...

แซมค่ะ

din

18 พฤศจิกายน 2554 15:19 น. - comment id 1215328

.............

ยังไม่ลืมความเจ็บที่เหน็บหนาว
ทุกเรื่องราวร้าวรอนนอนผวา
ดังหนามเหน็บเจ็บช้ำตำอุรา
กี่เพ-ลา...ก็ยังเป็น...เหมือนเช่นเดิม



จ้ะคุณฤกษ์ ในชีวิตจริง เจ็บบ้าง ไม่เจ็บบ้าง ก็ต้องทนๆ กันไป

................

din

18 พฤศจิกายน 2554 15:23 น. - comment id 1215332

...........

การเขียนกลอนบางทีเพราะต้องการระบายความอัดอั้นตันใจ
บางครั้งเพราะสะเทือนใจ
และอีกหลายครั้ง ไม่ได้รู้สึกอย่างที่เขียนเลย
แต่เป็นเพราะอารมณ์หรือเปล่าคุณพจนา

...................

din

18 พฤศจิกายน 2554 15:25 น. - comment id 1215333

............

ปู่เขียนร้อยกรองไพเราะนะ
แต่เขียนร้อยแก้วก็ดี 
อยากเขียนได้อย่างนี้บ้าง

..................

Hathaikarn

18 พฤศจิกายน 2554 16:19 น. - comment id 1215346

คำปลอบตอบว่าหวาน
กลอนน้ำตาลกานท์อักษร
ชุ่มชื้นรื่นสุนทร
ทุกคำอ้อนป้อนปลอบโยน

ปลอบหวานชื่นใจมากคะ

เพียงพลิ้ว

18 พฤศจิกายน 2554 16:47 น. - comment id 1215351

มารับกำลังใจด้วยคนนะคะ ปลอบเก่งจังเลยค่ะ

din

18 พฤศจิกายน 2554 17:23 น. - comment id 1215354

..........

อย่าให้ความเจ็บช้ำมันย่ำจิต
เข็มชีวิตรวนเรจนเหหัน
ลืมรักเก่าตัดหมายสายสัมพันธ์
ที่นับวันจางจืดจนชืดชา



หวัดดีจ้ะคุณผู้หญิงไร้เงา
กลอนไพเราะมากจ้ะ

......................

din

18 พฤศจิกายน 2554 17:35 น. - comment id 1215355

.............

ตอนนี้ละแวกที่พี่อยู่ยังเป็นไข่แดงอยู่จ้ะน้องพิม น้ำยังไม่ท่วม

แต่ก็อยู่ท่ามกลางสายน้ำไปทุกทิศ
เมื่อวานนี้คนที่ถูกน้ำท่วมนั้นน้ำลดลงแล้ว
แต่วันนี้กลับขึ้นมาอีก เพราะเขาปล่อยน้ำมาเพิ่มนะจ้ะ

น้องพิมสบายดีนะ

................

din

18 พฤศจิกายน 2554 17:42 น. - comment id 1215356

............

สำหรับพี่นั้น แล้วแต่เรื่องที่เข้ามา
บางครั้งเข้มแข็ง อดทนได้อดทนดี

แต่บางทีอ่อนไหวอ่อนแอก็มี
ประสาปุถุชนจ้ะคุณกีร์



ให้รับรางวัลที่คุณแบมหรือ
รางวัลคือการเก็บขยะจ้ะคุณกีร์

ถอยยยยยยยยยยดีกว่า

.................

din

18 พฤศจิกายน 2554 17:49 น. - comment id 1215357

..........

หวัดดีจ้ะคุณคนบางบอน
กลอนเพราะจังเลยจ้ะ



เป็นนักกลอนนอนเปล่าคงเศร้าจิต
ทางชีวิตมีสุขปนทุกข์เข็ญ
อย่าโทษ ฉันท์...กลอนกาพย์...ฉาบลำเค็ญ
แท้มันเป็นสุขเศร้าเคล้าคละกัน

...............

din

18 พฤศจิกายน 2554 17:51 น. - comment id 1215358

............

ไม่เศร้าแต่เหงา
ก็ยังดีกว่าไม่เหงาแต่เศร้านะคุณไร้...จริงไหม

.................

din

18 พฤศจิกายน 2554 17:53 น. - comment id 1215359

..........

คุณคอนพูทน

น้ำท่วมบ้างไหมนี่

...................

din

18 พฤศจิกายน 2554 17:57 น. - comment id 1215360

............

แซมป่วยหรือจ๊ะ
มิน่าหายไปเลย
ถ้าเป็นไข้ ทานยาแล้วนอน อย่าลืมดื่มน้ำเยอะๆด้วยนะ

หิวไหม พี่มีมาม่ากับปลากระป๋องเยอะเลย

หายไวๆนะจ๊ะ

..................

din

18 พฤศจิกายน 2554 18:01 น. - comment id 1215361

..........

ยินเสียงใครขับขาน
เป็นกลอนกานท์เต็มลานฝัน
ไพเราะเสนาะกรรณ
ที่แท้นั้น...หทัยกาญจน์



คุณหทัยกาญจน์
เขียนกลอนเพราะทุกประเภทเลยนะนี่

.................

din

18 พฤศจิกายน 2554 18:02 น. - comment id 1215362

............

หวัดดีจ้าคุณเพียงพลิ้ว

สบายดีนะ

..................

มายอามีน

20 พฤศจิกายน 2554 13:22 น. - comment id 1215517

จวว

21 พฤศจิกายน 2554 13:45 น. - comment id 1215603

อ่านแล้วมีแรงใจให้สู้ต่อ
เลิกรั้งรอเรื่องร้าวแต่คราวหลัง
รักทำร้ายหัวใจให้พ่ายพัง
พรุ่งนี้ยังหวังได้ไม่สายเกิน

ยาแก้ปวด

21 พฤศจิกายน 2554 14:30 น. - comment id 1215621

ความขมขื่นไม่อย่ากดื่ม

ขอดื่มสิงห์พอ อิอิ

din

21 พฤศจิกายน 2554 17:08 น. - comment id 1215639

..........

ขอบคุณที่ทักทายจจ้ะ คุณมายอามีน 

.................

din

21 พฤศจิกายน 2554 17:37 น. - comment id 1215641

..........

เมื่อยังมีแรงใจให้สู้ต่อ
อย่าทดท้อหมองหม่นจนตรมไหม้
ทางข้างหน้าฟ้าสีทองผ่องอำไพ
ยังรอให้เธอคว้ามาครอบครอง



กลอนไพเราะนะคุณจวว

.............

din

21 พฤศจิกายน 2554 17:42 น. - comment id 1215642

.........

ชอบเบียร์สิงห์ 
จัดให้นะคุณยา

din

21 พฤศจิกายน 2554 17:45 น. - comment id 1215644

........

ขอโทษนะภาพไม่มา