ในโลกเหงาเก่าแก่ความรู้สึก ปลุกสำนึกอาวรณ์ถวิลหา ความรักเก่ายอดหญิงกัลยา อนิจจารักร้างมาช้านาน ภาพจางเก่าหมึกซีดแก่แด่ความรัก คราบน้ำตาสลักลวดลายผสาน รสความหวานซ่านความโศกทรมาน เสียงเสนาะพริ้มหวานปานขาดใจ เหมือน ชะนะ แล้วนะแม่จ้า พอลมหวนหนาวมาพาหวาดไหว เหมือนเข้มกล้าท้าทนหนทางไกล เพียงไม้ใบปลิดร่วงทรวงระทม ละม้ายรักวาบไหวในม่านมัว เงาสลัวกลัวหวาดความขลาดขม อยากเอื้อมไขว้ใจคว้าเอามาชม ก็ไม่สมรูปบูรณ์ภิรมยา ฝากลมหนาวผ่านใจนี้ส่งข่าว พื้นเรื่องราวเราสองปรารถนา ฝากแสงสรวงลวงเล่ห์กาลเวลา ผ่านนิทราว่ารักไม่รู้เลือน...
กฤต บรรณาศรม 9 พ.ย. 2554 14:31 น. - ID 142499 
1379
1
0
10 พฤศจิกายน 2554 08:17 น. - comment id 1214556
ดวงตาและดวงใจ แสนไกลแสนคิดถึง เพียงภาพยังตราตรึง ลึกซึ้งนิจนิรันดร์ ส่งอ้อมกอดสู่ยอดรัก เพียงภักดิ์สัญญามั่น สลักตราด้วยผูกพัน กันและกันเรามีเรา ในม่านเมฆเห็นจันทร์แย้ม ลอยแตะแต้มลบลืมเหงา ลาโศกโลกงามเงา ให้พริ้มเพราเพิ่มพลัง เรือนใจไสวพร่าง จิตกระจ่างสว่างหวัง รอเจ้าคืนรวงรัง สู่ฝั่งฝันตราบชั่วกาล...!
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
