แก้วเมื่อร้าวคงยากหากประสาน อีกไม่นานคงแตกแหลกเป็นผง เหมือนใจเธอที่ให้ไม่ชื่อตรง ไม่นานคงยากทางระหว่างเรา ฉันเป็นแค่หิ่งห้อยค่าน้อยแสง สติปัญญาที่แสดงแฝงโง่เขลา สิ่งที่เห็นมองอยู่ไม่หูเบา เห็นว่าเจ้าเปลี่ยนผันมันเรื่องจริง หิ่งห้อยไม่เลิศหรูอยู่ตามป่า นงพะงาสูงศักดิ์นักยอดหญิง เมื่อเธอเจอสิ่งดีกว่าให้พักพิง คนถูกทิ้งปวดร้าวเจ้าหมางเมิน เตือนหัวใจหลายหนอย่าเผยอ เพราะว่าเธอสูงค่าน่าสรรเสริญ จงดีใจกับทางที่เขาเดิน ก็สุขเกินมองเจ้าก้าวจากไป แก้วเมื่อร้าวคงยากหากประสาน ขอให้เธอชื่นบานกับรักใหม่ หิ่งห้อยอย่างตัวฉันคู่เคียงไพร จะไม่ขอรักใครเพราะใจกลัว
ชากร 9 พ.ย. 2554 08:36 น. - ID 142493 
2118
1
0
9 พฤศจิกายน 2554 10:14 น. - comment id 1214437
แวะมาเจิมค่ะ สวัสดีค่ะ
10 พฤศจิกายน 2554 11:48 น. - comment id 1214565
กลอนไพเราะคับ
19 มีนาคม 2555 15:53 น. - comment id 1227796
ขอบคุณมากครับ
27 กันยายน 2555 23:09 น. - comment id 1246838
โดนจัย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
