แม้เป็นฝัน อันไกล ไม่สมหวัง แต่ก็ยัง อยู่ใน ใจประสงค์ กำแพงแกร่ง นั้นหรือ คือซื่อตรง และดำรง เกียรติ์เธอให้ ไร้มลทิน รักคือรัก ปักใจ ไม่เคยละ ถึงกาลจะ นานเนา เฝ้าถวิล มอบห่วงหา มาไว้ ให้ยลยิน มิเคยสิ้น เมตตา และปรานี หากความฝัน นั้นไกล ขอให้เลือก กะเทาะเปลือก แลใน ให้ถ้วนถี่ เมื่อตรองจบ พบผล ว่าคนดี เธอคงมี สิทธิ์เห็น ฝันเป็นจริง เพราะว่ารัก และห่วง ดุจดวงจิต แต่มิปิด เปิดได้ ให้ทุกสิ่ง เมื่อห้องใจ มิพำนัก อยากพักพิง มิทอดทิ้ง แม้ใจ จะไหม้เกรียม หยุดยืนอยู่ กับที่ มีแค่รัก ที่ประจักษ์ ก็รู้ อยู่เต็มเปี่ยม เคยผ่านมา ไม่ประสบ พบใครเทียม แต่ก็เตรียม ใจรับ จับนิจจัง อยู่กับฝัน จนกว่า ชีวาสิ้น น้ำตาริน แรงลด หมดความหวัง เป็นผู้อื่น ใจอาจแปร แต่เรายัง ซื่อตรงดั่ง ทิวา ต่างราตรี
คนกรุงศรี 4 พ.ย. 2554 22:08 น. - ID 142413 
988
0
0
5 พฤศจิกายน 2554 11:21 น. - comment id 1213931
คนเราหลายคนอยู่ได้เพราะความฝันนะคะ. ว่าแล้วอยากแอบงีบจะได้ฝัน อิอิ
5 พฤศจิกายน 2554 11:54 น. - comment id 1213932
เฮ้อ....รักครายก็บอกเล๊ยยยยค่ะ คุงครู นั่งกิงแห้วหมดไป2ไร่ แว๊วววว ดั่งทิวา ต่างราตรีนี่สุดเศร้า เส้นทางเราคงอยู่คู่ขนาน มิอาจมาบรรจบภพชั่วกัลป์กาล ราตรีวาร ทิวาพรุ่งรุ่งลับไป ราตรีย่ำค่ำบดบังจนมืดมิด รักถูกปิดหลังเงาไม่สดใส ทิวาแจ้งแสงสว่างจ้าเกินใคร ส่องเท่าไรก็ไม่ถึงซึ่งราตรี เกิดแล้วตายอีกกี่ครั้งจึงพานพบ ไยต้องหลบเร้นเลี่ยงเบี่ยงวิถี ใช้ความแกร่งเกินกล้าชายชาตรี เอ่ยวจีบอกว่ารัก สักเพียงไรสู้สู้ๆ ค่ะ
5 พฤศจิกายน 2554 15:16 น. - comment id 1213948
ตอนนี้น้ำท่วมอยู่ เรืยกว่าท่วมมากถึงปากเลย คนโบราณเรียกว่า น้ำท่วมปาก เคยได้ยินไหม
ก็ตัวเรา ตั้งใจ จะไม่รัก มิรู้จักเป็นอย่างไร ใครจะสอน แค่มิเห็น ใบหน้า พาร้าวรอน ให้สั่นคลอน ดวงจิต คิดถึงเธอ สงสัยคง รักเขา เข้าแล้วนะ หรือเราจะ ลืมง่าย ใจพลั้งเผลอ อยากจะพบ พูดจา แต่คราเจอ ถึงกับเก้อ มิกล้า จะพาที
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
