หน้าส่วนตัว
ฉันคือ.
ตัวฉันลอยฟ่อง อยู่บนท้องฟ้า
ฉันช่วยชาวนา เมื่อครา เริ่มแรก
ต้นไม้ดีใจ เพราะใบเริ่มแตก
ตัวฉันซึมแทรก ลงสู่พื้นดิน
แต่ถ้าวันไหน ใจฉันเศร้ามอง
น้ำตาไหลนอง ร้องไม่จบสิ้น
ทุกข์จะประดัง หลั่งน้ำตาริน
โทษฉันทั้งสิ้น ความโหดนานา
เมื่อฉันโกรธหนัก ฉันชักหน้าเบี้ยว
ประชาแลเหลียว เที่ยวด้อมมองหา
ผืนดินต้องแยก แตกเต็มท้องนา
ต่างพาแช่งด่า ว่าฉันมากมาย
แต่ท่านรู้ไหม ว่าใครต้นเหตุ
ให้เกิดอาเพศ เหตุอันตราย
ก็ท่านนั้นแหละ เป็นผู้ทำลาย
อันความสบาย ก็หายหลีกหนี
ฉันอยากจะเตือน น้องพี่ทั้งหลาย
เพื่อความสะบาย ไม่หายหลีกหนี
ช่วยปลูกต้นไม้ ปลูกให้มากมี
ฝน เช่นฉันนี้ ไม่มีแปรปรวน
แต่หากว่าท่าน นั้นทำลายป่า
ความปรารถนา ก็จะผันผวน
ฉันก้มลงมอง จ้องความคร่ำครวญ
ลองคิดทบทวน ก็ท่านทำเอง
อิสรชัย รัตน 31 ต.ค. 2554 18:36 น. - ID 142356 
1414
1
0
31 ตุลาคม 2554 21:48 น. - comment id 1213363
จริงจริงแล้ว ไม่ใช่เพราะท่านหรอก เพราะว่าเจ้าคนที่บริหารจัดการเรื่องน้ำนั่นละ ที่มันบริหารจัดการน้ำไม่เป็นแล้วก็ดันไม่บอกด้วย
2 พฤศจิกายน 2554 19:39 น. - comment id 1213565
คิดเช่นนั้นหรือ ถ้าบริหารเช่นนี้ความหายนะของประเทศเมื่อไหร่จะสิ้นสุด คุณว่าไหม
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
