ตะวันลับฟ้า ***** สุรีย์ใกล้ ลับลง ตรงขอบ(ภู)เขา วิหคเฝ้า โบยบิน คืนถิ่นฐาน ไผ่เสียดก่อ พลิ้วไหว อยู่ใกล้ธาร เย็นลมผ่าน รวยรื่น ฉ่ำชื่นจินต์ ***** เสียงหรีดหริ่ง เรไร ทักทายทั่ว ยามฟ้าหลัว ตะวันคล้อย ลอยลับถิ่น ดั่งบทเพลง กล่อมสรวง ห้วงเมฆินทร์ เคล้าเสียงริน หลั่งไหล สายธารา ***** เมื่อแสงสูรย์ ลับลา จากฟ้ากว้าง ดาวระยิบ พราวพร่าง กลางเวหา ดาระดาษ สาดส่อง ท้องนภา แทนแสงจันทร์ ที่ลา คราข้างแรม ***** ได้แต่คิด ครวญคำ ลำนำเศร้า ความเงียบเหงา ทับถม ระทมแต้ม ถึงคู่เย้า เคยหยอก บอกรักแซม ประคองแก้ม เชยชิด จูมพิศปราง ***** สัญญาใจ ฝากฝัน จะมั่นรัก ไม่เหหัก ห่างหาย ให้หม่นหมาง แต่..บัดนี้ ไฉน ไกลเลือนราง ลืมรักที่ เคยสร้าง เส้นทางใจ ***** โอ้..รักเอย เปลี่ยนผัน ไม่หันกลับ ตะวันลับ ยังคืนมา ชื่นฟ้าใส คนเคยรัก ปักทรวง ห้วงหทัย กลับไม่เหลือ เยื่อใย มอบให้กัน.... ***** สุนันยา
23 ตุลาคม 2554 12:52 น. - comment id 1212236
ฟังจับจิต จับใจ ในน้ำถ้อย ช่างเรียงร้อย จัดคำ ได้ฉ่ำหวาน ฟังเหมือนมี สิ่งใด ไหนแผ้วพาน จึ่งนงคราญ รำพึง ถึงเพียงนี้
25 ตุลาคม 2554 07:53 น. - comment id 1212504
หวัดดียามเช้าครับคุณสุ.. เจอน้ำท่วมบ้างไหมนี่ (ช่วงนี้เจอหน้ากันมีคำถามนี้แหลพกะลังฮิต) อิอิ สบายดีนะครับ
25 ตุลาคม 2554 13:37 น. - comment id 1212530
ตะวันลับฟ้ายังกลับมาตอนเช้านะคะ ความรักจากไปเยื่อใยยังคงมีแน่เลยค่ะ