อย่าสอดรู้ สอดเห็น เป็นอาชีพ อย่าเร่งรีบ ร้องป่าว กล่าวโทษเขา อย่าหาเหา ใส่หัว เปลืองตัวเรา อย่าหูเบา เชื่อคน ก่นยุแยง อย่าทำเรื่อง-เล็กให้เห็น เป็นเรื่องใหญ่ อย่าปากไว อวดโอ่ โม้กำแหง อย่านำเหตุ หยุมหยิม มาทิ่มแทง อย่าเที่ยวแกว่ง เท้าหาเสี้ยน ติเตียนคน อย่าแบกเรื่อง กลัดกลุ้ม มาสุมอก อย่าวิตก แทนใคร ไปทุกหน อย่าตื่นเต้น สนใจ ใครรวยจน อย่าปล่อยตน คล้อยตาม ความนึกคิด อย่าปากยื่น ปากยาว เรื่องชาวบ้าน อย่าจุ้นจ้าน อวดดี ชี้ถูกผิด อย่านินทา ใส่ร้าย ป้ายสีมิตร อย่าเบือนบิด ขยัน ปั้นวจี อย่าเจ้ากี้-เจ้าการ วิจารณ์ทั่ว อย่าทำตัว เป็นบ่าง ช่างเสียดสี อย่าเที่ยวคุ้ย เที่ยวแคะ แขวะย่ำยี อย่าเซ้าซี้ พูดมาก ปากจะเยิน
19 ตุลาคม 2554 13:37 น. - comment id 1211658
เก่งทุกอย่างที่ว่ามาเลยค่ะ
19 ตุลาคม 2554 13:52 น. - comment id 1211659
ขอบคุณที่มาเยี่ยมชมครับ
19 ตุลาคม 2554 14:10 น. - comment id 1211662
ทุกวรรคคมคายเป็นสุภาษิตครับ กลอนกลบท บุษบงแย้มผกา บทนี้งดงามยิ่งนัก ขอคารวะคุณสุนทรวิทย์จากใจจริงขอรับผม
19 ตุลาคม 2554 14:30 น. - comment id 1211664
ขอบคุณครับได้รับคำชมนี้อิ่มไปสามวันไม่ต้องกินข้าว ประหยัดไปหลายตังค์
19 ตุลาคม 2554 15:11 น. - comment id 1211669
งามครับงานนี้....
19 ตุลาคม 2554 15:22 น. - comment id 1211670
ขอบคุณครับ