หน้าส่วนตัว
ตุลาฯ ฟ้าสีทอง
เสียงกึกก้อง ท้องถนน
วันที่ วีรชน
รวมกระมล พลไกร
ทวงถาม ความเสรี
สิทธิ์ศักดิ์ศรี ที่พึงได้
ประชา-ธิปไตย
ความเป็นไท ไว้ค้ำจุน
คำตอบ มอบกลับมา
คือศัสตรา ห่ากระสุน
การฆ่า อย่างทารุณ
เถื่อนสถุล แรงขุ่นเคือง
ทรราช พิฆาตเข่น
ศพซ่านเซ็น เห็นต่อเนื่อง
ดาลเดือด เลือดนองเนือง
เมืองอนาถ พินาศพลัน
มวลชน เหล่าคนกล้า
กลับเดินหน้า ท้าอาสัญ
มือเปล่า เข้าประจัญ
มิหวาดหวั่น อันตราย
วิปโยค โศกรันทด
ผู้กบฏ ถือกฎหมาย
ปราบปราม ด้วยความตาย
โหดเลวร้าย ไม่ปรานี
เลือด,เนื้อ เมื่อวันนั้น
เป็นของขวัญ ในวันนี่
หญิง,ชาย หลายชีวี
สามัคคี พลีจากไป
ประชาธิปไตย ได้มาแล้ว
หยั่งรากแก้ว แพร้วผ่องใส
ฝนซา ฟ้าอำไพ
วันแห่งชัย และไมตรี
ประวัติศาสตร์ ชาติเสี้ยวหนึ่ง
จารึกซึ้ง ถึงวิถี
น้อมคารวะ อัญชลี
สดุดี วีรชน
สุนทรวิทย์ 14 ต.ค. 2554 12:28 น. - ID 142160 
1320
1
0
14 ตุลาคม 2554 13:36 น. - comment id 1211168
๑๔ ตุลา..มหาวิปโยค โศกวิกฤติ
หลายชีวิต ถูกปลิดลง ตรงต่อหน้า
เฮลิคอปเตอร์ กราดกระสุนพรุนกายา
ยิ่งทายท้า ยิ่งกล้าสู้ ผู้เรียกร้อง !
ประชาธิปไตย..ในอดีตกรีดใจนัก
เหมือนกับดัก เผด็จการผลาญผยอง
คอรัปชั่น ! มันอำนาจฉกาจลำพอง
ใครขัดข้อง ต้องกำจัดยัดความตาย
พวกหนุ่มสาว เยาว์วัยใฝ่ศึกษา
มีปัญญา รู้ท่ากลคนสาไถย
ลุอำนาจ ข่มเหงไม่เกรงใคร
หารู้ไม่ ? ได้รู้ลึกผนึกต้านทาน
ปัญญาชน..ล้นไหลในธรรมศาสตร์
ป่าวประกาศปลดแอกแหกสะท้าน
หมดเวลา สิ้นเสร็จ เผด็จการ
ยุคทหาร ผลาญข่ม อมบ้านเมือง
เสียงปืนกล พ่นสาด กราดกระสุน
ชุลละมุน วุ่นวายตายต่อเนื่อง
มือเปล่าโหม กล้าโรมรันสนั่นเมือง
พร้อมมีเรื่องเปลืองกระสุน หนุนเข้ามา
ในที่สุด..มนุษย์บ้า ก็ลาจาก
เสือลำบาก สามทรราษฎร์ พลาดถลา
หนีออกเขตประเทศไทยไม่กลับมา
เหล่าประชา โห่ร้องก้องธรนินทร์
๓๘ ปี.. ที่ผ่าน แม้นานนัก
ยังจมปลัก หมักหมมเล่ห์ลมลิ้น
บทเรียนสอน ย้อนหลายหนจนชาชิน
กัดกร่อนกินไทยสิ้นสุข ทุกข์ลำเค็ญ !
หวลรำพึง ถึงวีระชน เหล่าคนกล้า
คนตุลา กล้าสู้ตาย หากได้เห็น
ต้องร้องไห้ ฟูมฟาย ใจกระเด็น
ประชาธิปไตย ที่ได้เห็น .. อยู่เช่นเดิม !
.. รำลึกเหตุการณ์ ๑๔ ต.ค.๑๖
ครบรอบ ๓๘ ปี ..วีระชนคนตุลา
เอากลอนเก่าเข้ามาแจม.. ขอบคุณๆ
14 ตุลาคม 2554 14:20 น. - comment id 1211175
แสดงว่าคุณศรีสมภพคงเป็นหนุ่มในยุคนั้นด้วยใช่ไหมครับ กลอนที่เขียนถึงรู้รายละเอียดเหมือนอยู่ในเหตุการณ์จริง ตอนนั้นนิสิตนักศึกษารักชาติมากนะครับ ยอมตายเพื่อแ่ผ่นดิน คิดย้อนไปแล้วน้ำตาตกครับยิ่งเปรียบกับปัจจุบันแล้วอยากร้องไห้ครับ ขอบคุณที่แวะมาเสวนาครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
