คุณ many_love เขามาตอบไว้ในกลอน "ชั่วนิรันดร์ อาจนานยาว หนาวกว่าเดิม " ว่า จะห่วงเธอชั่วนิรันดร์ตะวันขึ้น ในแรมคืนมองดาวเด่นห่วงเสมอ ทุกฤดูกาลกัปล์สำหรับเธอ ห่วงเสมอห่วงมิตร..นิจนิรันดร์ ไม่ได้แกล้งรึแสร้งห่วง... ผมก็เลย ตอบว่า ในนิรันดร์ที่นานยาวหนาวยะเยือก ไม่อาจเลือกว่าจะตื่นหรือฝืนฝัน แต่ใจเจ็บสุดใจฝืนมันยืนยัน ว่าเจ็บนั้น เจ็บจริงยิ่งเจ็บใจ ขอบคุณคำห่วงแท้แม้ห่างๆ คนอ้างว้างได้พักพิงอิงอาศัย เพื่อหายใจได้อีกครั้งประทังใจ เพื่อทุกข์ไป ในอีกวันอันแสนนาน ณ จุดที่ คำปลอบใดไม่อาจช่วย แผ่วใจ-รวย ระรินสิ้นสงสาร ในนิรันดร์ที่เหน็บหนาวและร้าวราน แม้คำหวานยังขมไหม้เมื่อใจตรม
13 ตุลาคม 2554 19:09 น. - comment id 1211108
...ยามคำหวานต้องไฟ ก็มอดไหม้กลับกลายขม หนาวเหน็บเก็บระทม รสขื่นขมตรมมิวาย... เพิ่มน้ำตาลไหม้
14 ตุลาคม 2554 11:42 น. - comment id 1211156
.......... ติดตามอ่านเสมอ แม้มิได้โพส กลอนไพเราะมากจ้า แม้ว่าคำปลอบใดไม่อาจช่วย แต่อย่าม้วยมอดดับกับรักขม ในนิรันดร์...หนาวเหน็บ...เจ็บระบม มันซ่อนคมพิศวาทมิคลาดคลาย ยังหวงห่วงอาลัยแม้ไกลห่าง จวบเดือนจางลางลับกับฟ้าสาย หากหนาวเหน็บเจ็บปวดรวดร้าวกาย แม้ความตายมิอาจพรากเราจากกัน ให้นิรันดร์ยาวนานที่พานพบ จงเลือนลบปวดเจ็บที่เหน็บขวัญ ณ จุดที่...คำปลอบใด...ไม่สำคัญ แต่มันกลั่นจากห้วงแห่งดวงใจ ..................