หาเหาใส่หัว

สุนทรวิทย์

คนหาเหา  ใส่หัว  ให้ตัวทุกข์
					มีทุกยุค  ทุกสมัย  ไม่เคยหมด
					ถึงเดือดร้อน  สิ้นท่า  พิลาลส
					ก็ยังอด  มิได้  ในสันดาน
						
              ปัญหาเขา  เราไม่เกี่ยว  กลับเที่ยวแส่
					สาระแน  ปราดเปรื่อง  เรื่องชาวบ้าน
					ได้สอดรู้  สอดเห็น  เป็นชื่นบาน
					คอยจุ้นจ้าน  เสนอหน้า  อยู่อาจิณ
						
              เขาเรียกพวก  ชอบแกว่งเท้า  เข้าหาเสี้ยน
					ช่างพากเพียร  อุตริ  มิจบสิ้น
					ข่าวคราวใด  เล็ก,ใหญ่  ให้ได้ยิน
					ต้องตามกลิ่น  ซอกแซก  แปลกพิกล
						
              สังคมชัง  รังเกียจ  มิตรเดียดฉันท์
					ถูกแดกดัน  อย่างไร  ล้วนไม่สน
					ถือดังเรื่อง  สนุก  สุขกมล
					ใครจะก่น  ใครจะด่า  ข้าไม่ฟัง
						
              คนเช่นนี้  มีทั่วไป  ดูไม่ยาก
					เพียงปริปาก  ก็สำรอก  บอกภูมิหลัง
					ส่ออาการ  ทางจิต  เกินปิดบัง
					น่าชิงชัง  สังเวช  สมเพชจริง				
comments powered by Disqus
  • พจนา/หนังสือ

    4 ตุลาคม 2554 19:49 น. - comment id 1210358

    คนแบบนี้..มีมากเสียด้วย   61.gif41.gif36.gif1.gif
  • สุนทรวิทย์

    4 ตุลาคม 2554 20:06 น. - comment id 1210362

    เขาไม่ค่อยรู้ตัวหรอกครับ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน