ทรุดลงนั่งทั้งน้ำตา เสียใจที่เธอมาบอกลาขอไปจากฉัน เสียงฝีเท้าเธอกำลังเดินไปจากกัน ฉันไม่มีแรงแม้จะรั้งให้เธอเห็นใจ ได้แต่นั่งนิ่งมองเธอจากลา ได้แต่ปล่อยให้น้ำตาของคนไม่มีค่าให้หยดไหล จบสิ้นแล้วความรัก หัวใจที่เคยแน่นหนักกำลังพังทลาย โรยรินแล้วลมหายใจ เมื่อเธอไม่มีแม้เสี้ยวความห่วงใยเหลือไว้จะให้กัน