ลอยล่องเรือ เทียบท่า ที่หน้าบ้าน มองดูลาน สวยงาม แห่งความฝัน พร้อมรอยยิ้ม พิมพ์ใจ ส่งให้กัน เชื่อมสัมพันธ์ อะเคื้อ ด้วยเยื่อใย โอ้อ่อนเอย อ่อนช้อย น้อยอยู่หรือ ศิลป์เป็นสื่อ เว้าวอน จนอ่อนไหว ดุจต้องมนต์ สัมผัส ผูกมัดใจ ดั่งจะให้ แนบเนา นานเท่านาน ดนตรีฟ้า บรรเลง บทเพลงฟ้า ริ้วเมฆา เคลื่อนคล้อย ลิ่วลอยผ่าน สายลมโชย แผ่วพลิ้ว หวิวดวงมาน ดอกไม้บาน ชูช่อ ล้ออารมณ์ เรือลำนี้ มากมาย หลายชีวิต ยอมอุทิศ เพื่อสร้าง ทางสวยสม อาจเป็นจุด ลืมมอง ของสังคม อาจลุกล้ม ลงบ้าง ในบางคราว ต้องร่วมด้วย ช่วยดึง จนถึงฝั่ง รวมพลัง เช่นคำ เคยย้ำกล่าว บวกด้วยแรง สามัคคี ที่ยืนยาว ทุกย่างก้าว เธอฉัน จะมั่นคง ลอยล่องเรือ อักษร บทกลอนหวาน ทุกบทกานท์ เร้ารุม จนลุ่มหลง ทุกเสี้ยวใจ แจ้งเหตุ เจตจำนง ร่วมเสริมส่ง ร้อยรักษ์ อักษรา นก สุวิมล ชมรมนักกลอนอักษรสยาม ๒๖/๙/๒๕๔๕
คนกรุงศรี 2 ต.ค. 2554 22:12 น. - ID 142018 
1429
1
0
3 ตุลาคม 2554 06:03 น. - comment id 1210141
3 ตุลาคม 2554 07:03 น. - comment id 1210146
ขอร่วมอนุรักษ์ด้วยคนครับ
3 ตุลาคม 2554 15:53 น. - comment id 1210221
ร่วมลงเรือลำนี้ด้วยนะครับ
3 ตุลาคม 2554 16:05 น. - comment id 1210228
เรือลำน้อยลอยลำรักในอักษร ฉันไหวอ่อนขอร่ายกลอนให้อ่อนไหว ขอร่วมเป็นอีกหนึ่งคนร่วมดลใจ ขอสานไว้ในรอยรักอักษรา .............................สวัสดีครับคุณคนกรุงศรี...ขอผมร่วมแจมด้วยคนนะครับ
3 ตุลาคม 2554 16:15 น. - comment id 1210234
เพราะมากค่ะ
3 ตุลาคม 2554 18:14 น. - comment id 1210250
ชอบจังเลยค่ะ
3 ตุลาคม 2554 21:50 น. - comment id 1210267
ยกคำชมทั้งหมดให้ นกสุวิมล ขอบคุณทุกคนที่จะร่วมลงเรือรักษ์ อักษราครับ
3 ตุลาคม 2554 23:13 น. - comment id 1210275
สละสลวยดีจังคับ
15 กุมภาพันธ์ 2555 20:44 น. - comment id 1224943
ยินเรือรักเรียงร้อยถ้อยอักษร คิดถึงตอนมีมิตรตรึงจิตฝัน ฝากถ้อยแฝงแห่งรักถักรำพัน ฝากถึงกันจงเชื่อใจ...ไม่ลืมเลือน
6 กรกฎาคม 2555 00:50 น. - comment id 1237390
..........นกเจ้าโผบิน.......... เธอบินไป ไกลแสน สู่แดนไหน ขอบฟ้าไกล และกว้าง อย่างเธอฝัน สุดขอบฟ้า ที่ไป อยู่ไหนกัน เหงา เงียบงัน อ้างว้าง บ้างไหมนะ ยังโดดเดี่ยว เดียวดาย อยู่ไหมหนอ หรือเฝ้ารอ หัวใจ ใครพบปะ จะมีไหม ใครกัน ไร้พันธะ ที่เธอจะ ฝากรัก ไว้สักคราว เธอบินไป ไกลแสน สู่แดนสรวง ไปสู่ดวง ดาวพร่าง ณ กลางหาว ทิ้งความหลัง ครั้งฝัน อันพร่างพราว กับเรื่องราว หนหลัง ฝังดวงจินต์ ไม่มีสิ่ง ใดขวาง ทางเธอแล้ว เจ้านกแก้ว วิหค น้อยผกผิน อิสระ เสรี ที่เธอบิน ไปเยือนถิ่น ไหนอยู่ มิรู้เลย ยังส่งใจ ส่งรัก ฝากมาถึง แม้เสี้ยวหนึ่ง ถ้อยคำ ที่พร่ำเอ่ย ซึ่งเธออยู่ สักครั้ง ยังไม่เคย ที่จะเผย ความฝัน อันเคยมี พ้นขอบฟ้า แสนไกล ยังใกล้รัก ยังสลัก ตรึงใจ มิหน่ายหนี บินไปเถิด ตามฝัน สรรค์สิ่งดี เถอะ..พรุ่งนี้ จะบินตาม ความฝัน...เธอ บทกลอนไว้อาลัยแด่น้องนก
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
