เธอยิ้มมา พาให้ ใจสับสน สุขใจปน ยินดี มีความหวัง แต่ใจเธอ คิดอย่างไร ใคร่รู้จัง ฉันก็ยัง ห่วงหา สุดอาวรณ์ แววตาเธอ ทำให้ ฉันไหวหวั่น คำจำนรรจ์ ทักทาย หลายวันก่อน หากวันนี้ ใจเรา สุดร้าวรอน ก็เมื่อตอน เธอเคียงคู่ อยู่กับใคร
21 กันยายน 2554 22:57 น. - comment id 1208689
ตาต่อตามาประสาน ฉันอยากสมานไมตรี ยิ้มมอบให้ในวันนี้ ฉันยินดีมีความหวัง แย้มชะม้ายมาทายทัก เธอคิดจะรักหรือชัง ปลื้มปิติเข้ามาประดัง เป็นเหมือนดังพรพรหม หากได้เป็นคู่ชู้ชม ตงจะสมดังฟ้าสั่ง หวั่นวิตกใจเต้นถี่ เพราะฉันนี้ไม่มีสตางค์ ตะเลงเตรงเต่งเตรง เต็งตะเร้งเตรงเตรง
22 กันยายน 2554 05:01 น. - comment id 1208697
คุณคนกรุงศรีเป็นกวีที่รักษาฉันทลักษณ์อย่างเคร่งครัดผู้หนึ่ง ผมขอชื่นชมครับ
22 กันยายน 2554 01:05 น. - comment id 1208711
ใจเรา..ยากเข้าถึง ได้แค่หนึ่ง อยากถึงร้อย ใจเขา..แม้เฝ้าคอย หวังเต็มร้อย ..น้อยแค่หนึ่ง รำพัน รำพึง ซึ่งสับสน !
22 กันยายน 2554 13:14 น. - comment id 1208741
โอ๋มาปลอบคนเศร้าค่ะ อย่าคิดมากนะคะ ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมค่ะ