เวลา และวารี เหมือนชีวี ที่เคลื่อนไหว เยือนมา แล้วคลาไคล ไม่เคยหวน ทวนกลับคืน สรรพสิ่ง อิงสมมุติ เกิด,ชำรุด สุดแข็งขืน อนิจจัง มิยั่งยืน ฝันที่ชื่น ตื่นก็คลาย สิ่งใด ไหนเที่ยงแท้ ล้วนผันแปร แก่สลาย ผลิ,ก่อ เพียงรอวาย บทสุดท้าย คล้ายคลึงกัน ล้านล้าน ปีผ่านมา ผองชีวา ล้วนอาสัญ ตอนอยู่ สู้ประจัญ ปัจจุบัน เหลืออันใด กำเนิด เกิดตัวเปล่า ยามตายเผา เถ้ามอดไหม้ ลาภ,ยศ หมดสิ้นไป วอดตามไฟ ในพริบตา ชีพยัง จงตั้งใจ ทำดีไว้ ให้คุ้มค่า สายธาร กาลเวลา มิรอท่า แม้นาที