จงหยัดยืนแม้ทนฝืนกลืนน้ำตา

ไม้หอม

โลกไม่เคยเหงา
เจ้าอย่ากลัวความว่างเปล่าร้างไร้
ทุกที่ยังคงมีความห่วงใย
เปิดสิเปิดดวงใจรอรับความห่วงใยในดวงตา
เจ้ามองเห็นใช่ไหมเด็กน้อย
สายตาเจ้าที่เฝ้าคอยความห่วงหา
ดวงใจเจ้าที่รอรับความศรัทธา
ร่างกายเจ้าที่โหยหาความอุ่นไอ
อย่ามองด้วยตาเปล่าอย่างเจ้าเห็น
อย่าคิดว่าลำเค็ญที่หม่นไหม้
อย่าบอกว่าเจ้ากลัวความเป็นไป
อย่าแสดงความหวั่นไหวในวัยวัน
ยิ้มสู้เด็กน้อยจงยิ้มสู้
หยัดยืนฝืนดูความไหวหวั่น
สองมือเจ้ายังมีสองเท้าจงฝ่าฟัน
จิตใจจงตั้งมั่นฝันยังมี
อย่ากลัวระแวงภัย
เจ้ายังมีความห่วงใยจากตรงนี้
พ่อ  แม่  พี่ น้อง  เจ้ายังมี
โลกนี้ยังปราณีคืนชีวีให้เจ้ามา
อย่าคิดว่าตัวเองสิ้นไร้
หมดหนทางจะก้าวไปข้างหน้า
หยัดยืนฝืนยิ้มกินน้ำตา
ลุกขึ้นมาเถอะนะสู้ด้วยกัน
รอยทางชีวิตเจ้าอาจหมองหม่น
รอยรักอับจนเจ้าหม่นฝัน
รอยเวลาเจ้าเลวร้ายเกินฝ่าฟัน
รอยฝันของเจ้านั้นยังหยัดยืน
สู้เถิดเด็กน้อยกลอยใจของแม่พ่อ
อย่าแท้ท้อย่นย่อจนขมขื่น
ฝืนเถิดสักนิดแม้กล้ำกลืน
โลกจะยิ้มระรื่นเจ้าคืนมา
( จงหยัดยืนแม้ทนฝืนกลืนน้ำตา )