เรามีชีวิตเพื่ออะไร.. เพื่อทุกข์ใจไปวันๆเช่นนั้นหรือ โหมแต่เศร้าเก่าก่อนย้อนกระพือ ให้อึงอื้อว่าเราแพ้ให้แก่ใคร แพ้แก่รักไม่พักวางอย่างขี้แพ้ ทวนเพียงแค่เรื่องโศกศัลย์อันหม่นไหม้ เก็บแต่ภาพที่เจ็บจัดอย่างชัดใจ แล้วเมื่อไหร่นะเมื่อไรใจจะลืม หลงภาพลวงปวงเหล่านั้นว่ามันแท้ เฝ้าฝันแต่เพียงภาพอันปลาบปลื้ม หลงภาพลวง แค่ที่เขาให้เรายืม ดิ่งด่ำดื่ม งมเหงาใจไม่งอกเงย ..ยังคงย้ำคิดย้ำทำย้ำคำว่า รักแสนรักเป็นนักหนาแก้วตาเอ๋ย เจ็บเท่าไหร่ให้เจ็บจัดชัดไปเลย เพื่อคุ้นเคยให้เจ็บจำคำ เจ็บใจ
2 กันยายน 2554 00:59 น. - comment id 1207063
อยากจะลืม ลืมไม่ได้หัวใจเอ๋ย ใครเขาเคย ลวงหลอก ให้หวั่นไหว ท่องซ้ำ ซ้ำ เขาทำร้ายจนเจ็บใจ ท่องเอาไว้ ให้ใจเจ็บ จนชินชา มาชื่นชมผลงานจ้ะ กลอนเพราะมากๆ : )
3 กันยายน 2554 03:12 น. - comment id 1207106
บางครั้งความเจ็บก็ทำให้เราได้ถึงบางสิ่งว่าทำไมเขาถึงทำให้เราเจ็บ เราเคยทำให้เขาช้ำหรือป่าว ถ้าใช่และยังไม่สาย ก็ลองแก้ไขดู