แรงหมด จรดหัวยันเท้า ไม่เอา อะไร ใครเสนอ อ่อนแรง แล้วหนา ตาเบรอ วิ่งเซ่อไปทำไม ให้ป่วยการ ทั้งง่วงนอน อยากนอนจนไม่ตื่น ไม่อยากมีคืนวัน จันทร์ให้เห็น ไม่อยากให้ ตื่นอีก เจอชาเย็น ร้องไห้ ไม่ให้ใครเห็นแม้นหยดเดียว ไม่มีใครเคียงข้าง อย่างที่คิด ไม่มีสิทธิเรียกร้อง ความห่วงหา ไม่มีเลยคนพยุงตัวด้านชา หยดน้ำตาไหลหลาก ญาณร่างตน อยากเอนตังนอน หลับไม่ตื่น ไม่ต้องฟื้นอีกเลย เปรยให้เห็น เจอแต่คนมาหลอกลวงหัวเราะเย็น สิ่งที่เห็น มีแต่ ภาพลวงตา อยาก กอด บุพการี เป็นครั้งสุดท้าย ไม่ให้เดียวดาย ลำบากน่าดอดสู เกิดมาช่วยท่านไม่ได้ ให้ไม่น่าดู อยากร้องกู่กลับไปเป็น....ลมล่องลอย............
ทรายกะทะเล 21 ส.ค. 2554 17:20 น. - ID 141434 
1651
0
0
25 สิงหาคม 2554 15:21 น. - comment id 1206537
เราก้อไม่ไหไวเหมือนกันนับวันรู้สึกเหมือนจะหมดแรง กับการวิ่งตามใครสักคนที่เดินหนี้เราไปเรื่อยๆจนมามานี้ได้รู้ว่าถ้าเราหยุด!!!พักและเริ่มเดินถ้อยหลังลงไปเรื่อยๆจะรู้สึกดีและสบายใจขึ้นเยอะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
