อยากจะเป็น ดารา อยู่ฟ้ากว้าง ล่องลอยคว้าง กลางสรวง บนห้วงหาว กระพริบแสง แข่งจันทร์ อันแพรวพราว เด่นสกาว กลางเวหน ให้คนมอง เพียงดวงจิต คิดฝัน ในวันนี้ แต่มิมี ผู้ใด ใคร่สนอง มิโดดเด่น เป็นได้ ดั่งใฝ่ปอง ก็จำต้อง ฝึกฝน เฝ้าทนรอ สิ้นรูปสวย ไร้ทรัพย์ จึงอับโชค อีกโฉลก ไม่ถูก จะปลูกก่อ ความคิดฝัน นั้นไกล ไม่ละออ แสนทดท้อ ทางตัน มันมืดมน เห็นดารา หลายดวง โชติช่วงนัก คนรู้จัก ทอแสง ทั่วแห่งหน ควรคู่กับ ฟากฟ้า น่าเยี่ยมยล แต่คำคน คิดไว้ ควรไตร่ตรอง มัวส่องแสง เจิดจ้า ยามฟ้าค่ำ ตอนเดือนต่ำ ดาวตก อกอาจหมอง อรุณรุ่ง นภา ฟ้าสีทอง ก็จำต้อง ลับตา จากลาไป เลิกอยากเป็น ดาวน้อย ล่องลอยฟ้า เกรงถึงครา ผิดหวัง นั่งร้องไห้ ขออยู่ดิน เดินดง พงป่าไพร ขอเป็นแค่ ดาวใจ ใครสักคน
คนกรุงศรี 19 ส.ค. 2554 22:06 น. - ID 141416 
1493
0
0
20 สิงหาคม 2554 05:27 น. - comment id 1206160
บางครั้งดาวที่รุ่ง ก็ไม่ได้มาจากตนเองก็มี แต่อาศัยอะไรหลายอย่างค่ะ เพราะฉนั้นเราเป็นเป็นดาวประดับใจมีคุณค่ากว่าค่ะแวะมาเยี่ยมค่ะ ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
