บทกวีแห่งมิตรภาพ

เสียงหัวเราะ

อาจทำตัวเซ่อซ่าไม่น่ารัก
ดูอกหักเศร้าใจมาหลายหน
ช่างทำตัวมีปัญหาไม่อดทน
แต่เป็นคนจริงใจห่วงใยเธอ
แม้ไม่รู้เมื่อไหร่จะได้จาก
แต่ขอฝากบทกลอนไว้ก่อนสาย
หากเคยพลั้งพลาดไปไม่ทักทาย
สุดเสียดายหากไปไม่อำลา
อยากจะเห็นรอยยิ้มที่ข้างแก้ม
โลกคงแจ่มสดใสเพราะใบหน้า
โปรดเถิดมองมิตรภาพที่แววตา
หากแต่ฟ้าจะนำพาเราเจอกัน
อยากจะเดินเคียวข้างยามเธอเหงา
อยากเป็นเงาตามติดความสุขสันต์
คอยกางร่มห่มผ้าคืนชมจันทร์
เมื่อไกลกันยามใดใจพวง
อาจจะเคยรบกวนทบทวนคิด
คงสะกิดความใดให้ใจหลง
เคยส่งกลอนบ้าบอก็ลดลง
อาจเพราะคงหมดหวังพลังใจ
หากว่าไม่รังเกียจคนต้อยต่ำ
วันอาทิตย์ขอย้ำวันสดใส
ร่วมยินดีกับบัณฑิตคนเมืองไกล
ที่อาคารหลังใหม่..สวนอัมพร
กว่าจะเป็นปัญญาชนคนหมู่มาก
สู้กับความลำบากครั้งเก่าก่อน
มันไม่ง่ายชีวิตเป็นเช่นละคร
หากขาดตอนเมื่อไหร่หยุดก้าวเดิน
จะขอเป็นกำลังใจไม่เหินห่าง
ขอสะสางเรื่องคาใจให้สรรเสริญ
ขอให้มิตรสหายร่วมเผชิญ
พร้อมก้าวเดินต่อไปชัยยังมี
ฝากบทกลอนอ่อนหัดเพิ่งคัดเสร็จ
จะจริงเท็จแค่ไหนในวิถี
คงเพราะผ่านการขัดเกลามาหลายปี
ขออภัยเธอคนดีที่รบกวน
ข้าพเจ้า ขอเเสดงความยินดีกับเพื่อนบัณฑิตที่จะเข้ารับพระราชทานปริญญาบัตร ประจำปีการศึกษา ๒๕๕๓    วันอาทิตย์ ที่ ๒๑  สิงหาคม ๒๕๕๔   
                  จาก  หนึ่งในบัณฑิต คณะนิเทศศาสตร์ 
                     สาขาการโฆษณาประชาสัมพันธ์
                       มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี