สองมือน้อยน้อมประณมก้มลงกราบ ลูกซึมซาบซึ้งพระคุณอุ่นอกแม่ เป็นร่มบุญโบกกล่อมเกลาเฝ้าดูแล ทอรักแท้ผูกไถ้ใส่เอ็นดู คอยแยกแยะแนะนำพร่ำสั่งสอน ตักเติมป้อนปุ๋ยคุณธรรมย้ำความรู้ พระองค์แรกเริ่มเรียนเขียนคำครู คือแม่ผู้ให้กำเนิดก่อเกิดกาย ณ วันนี้ขอเทพไท้ที่ศักดิ์สิทธิ์ ดลอิทธิฤทธิ์ประสิทธิ์พรทั้งหลาย ให้แม่ห่างร้างทุกข์สุขสบาย เป็นย่ายายของลูกหลานบ้านคนดี มีสุขภาพแข็งแรงแจ่มสดใส เป็นโพธิ์ใจไถ้รักถักเสริมศรี ศูนย์รวมหนึ่งน้ำใจแอ่งไมตรี ตลอดปีตลอดไปไม่เปลี่ยนแปลง.
12 สิงหาคม 2554 21:29 น. - comment id 1205564
จำได้ไหมวันใดนั้นวันเกิดแม่ ผู้รักแท้และรักจริงรักยิ่งใหญ่ ที่ถามเพราะผมช้ำจำไม่ได้ ว่าวันไหนวันเกิดแม่ที่แน่นอน
12 สิงหาคม 2554 23:38 น. - comment id 1205573
พระคุณแม่..ยิ่งใหญ่..ในพิภพ จักน้อมนบ..แม้วัน..ละพันหน ไม่พอแน่..แก่พระคุณ..อุ่นกมล ลูกทุกคน..พร้อมคำ..นำอวยพร ขอบารมี..ไตรรัตน์..ขจัดทุกข์ บันดาลสุข..ภิญโญ..สโมสร ให้คุณแม่..อายุยาว..สาวถาวร ดัสกร..โรคภัย..ห่างไกล เทอญ
13 สิงหาคม 2554 01:21 น. - comment id 1205575
บอกรักแม่ แท้แม่รักหนักกว่าเจ้า ทั้งหนักเบาท้องเจ้าถ่ายได้สัมผัส ปรับกลิ่นเหม็น เป็นน้ำหอมยอมเห็นชัด ปรนนิบัติ พัดวีมีที่ไหน ?
13 สิงหาคม 2554 11:25 น. - comment id 1205582
ร่วมรำลึกพระคุณครับ
13 สิงหาคม 2554 13:44 น. - comment id 1205591
แม่เอาผ้าห่อลูกผูกไขว้หลัง ใช้กำลังทำสวนพรวนดินแห้ง แล้วเก็บผักหักฟืนฝืนเรี่ยวแรง ปลดเจ้าแดงให้กินนมยามลมเย็น พอลูกโตซุกซนพร่ำบ่นสอน ทุกขั้นตอนการงานให้ผ่านเห็น ให้ลงมือทำเองจนเก่งเป็น มิยอมเว้นการเรียนเพียรจ้ำไช แม่ยอมเหนื่อยสายตัวแทบจะขาด อย่าให้พลาดเอาปริญญามาให้ได้ แม่แต่งหน้าผมดัดตัดชุดใหม่ ถ่ายรูปยิ้มแก้มใสคู่บัณฑิต ในวันบวชแม่ประคองอุ้มพานไตร อิ่มเอมใจเมื่อลูกชายได้เป็นทิต อนิจจังความหวังล่มพรมลิขิต แม่มาละชีวิตปล่อยลูกตรม ร่มโพธิ์แก้วคุ้มบุญดับสูญแล้ว เหลือเพียงแนวทางมีที่เหมาะสม ลูกจะมุ่งผดุงธรรมตามสังคม มิให้ล้มตั้งใจแม่ให้มา ลูกรักแม่แม่ก็รู้อยู่ว่ารัก ซึ้งประจักษ์เกินแยกแรกชันษา จนเติบใหญ่มีใครในโลกา จะรักกันยิ่งกว่าแม่ลูกเรา อิอิ เราก็รักแม่เหมือนกันนะ
14 สิงหาคม 2554 08:41 น. - comment id 1205616