หน้าส่วนตัว
สายฝนพรำฉ่ำชื่นทั่วผืนดิน
เสียงน้ำรินหลั่งไหลไม่ขาดสาย
เสียงฟ้าร้องครางครืนใหญ่ไม่เว้นวาย
ใบไม้ส่ายสะบัดพลิ้วปลิวตามลม
นอกหน้าต่างรางเลือนริมเขื่อนน้ำ
ตะคุ่มดำขยับไหวไม่ลุกล้ม
เอ๊ะอะไรในสายตาที่กล้าคม
อ๋อแท้ร่มกางไว้ใครวางลืม
Salukphin 25 ก.ค. 2554 21:10 น. - ID 141170 
1770
1
0
25 กรกฎาคม 2554 21:37 น. - comment id 1203295
เงานี้คือร่มนั่นเอง....น่าจะเก็บและประกาศหาเจ้าของ..ในกลอน..หรือของจริง..นอกหน้าต่างรางเลือนริมเขื่อนน้ำ
25 กรกฎาคม 2554 23:10 น. - comment id 1203301
สวัสดีครับคุณ Salukphin อ๊ะ... แนวนี้ดีนัก ศอกหลุดตัก แทบตะลึง ชอบครับ ขอบคุณมิตรกลอนเพื่อนกัน ที่แบ่งปันนำมาลง
26 กรกฎาคม 2554 10:34 น. - comment id 1204085
เมื่อสายฝนหล่นพรมใจซมหมอง ต้องนั่งมองเงาไม้ใจหดหู่ หากในห้องมีใครได้เคียงคู่ ได้เคล้าเคลียจี๋จู๋คลอเสียงลม อิอิ ร่มจะปลิวกี่คันก็ไม่สน อิอิ
26 กรกฎาคม 2554 13:02 น. - comment id 1204106
ที่แท้แค่เงาร่ม... ช่างคายคมดีจัง
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
