ณ ป่าอิสิปตนมฤคทายวัน... เกิดเหตุการณ์สำคัญนานมาแล้ว องค์แห่งพุทธบริสุทธิ์ดุจดวงแก้ว แสดงแนว นำทางมั่น ปัญจวัคคีย์ ..ทรมานกั้นกายก็ผ่ายผอม หรือสมยอมความอยากก็ยากหนี ทำย่อหย่อนผ่อนต่ำความพอดี อีกตึงตังตั้งตรงชี้ไม่ดีเลย มัชฌิมาปฏิปทา กล้าประกาศ คิดฉลาดตัดขาดทุกข์สุขวิถี เรารู้แจ้งแห่งธรรมความพอดี เดินสายกลาง..ทางนี้ที่พ้นทุกข์ อริยสัจ.. ชัดชอบมีขอบเขต ธรรมวิเศษเทศนานำมาปลุก การยึดมั่นตัวตน ใช่พ้นทุกข์ การหลงสุข คลุกกิเลสเหตุแห่งปลาย การเกิดดับสรรพสิ่งเป็นนิ่งแน่ ความเจ็บนำความแก่แท้ไฉน ต่อจากนั้นพลันก็สิ้นดับดิ้นไป วกเวียนว่ายไหลวนไม่พ้นกรรม.. อัญญาโกณฑัญญะ ละได้ก่อน ทุกข์ถ่ายถอนผ่อนคลายใจดื่มด่ำ ได้ดวงตาโสดาบัน ขั้นแห่งธรรม บวชเป็นสงฆ์ องค์สาม ตามรัตนตรัย เพ็ญอาสาฬหะ พระธรรมนำพระสงฆ์ ปฐมเทศน์ พุทธองค์ ทรงแสดงให้ สองพันกว่าปี มีปรากฏ กำหนดไว้ นำปฏิบัติ ฝึกหัดใจ.. ไม่ทุกข์เอย ! จึงใคร่เผย เอ่ยที่มา ..อาสาฬหบูชา
13 กรกฎาคม 2554 21:29 น. - comment id 1202711
เห็นด้วยค่า...ทิ้งเรื่องหนักอก พักเรื่องหนักใจ
13 กรกฎาคม 2554 22:21 น. - comment id 1202749
อยากกลับไปทำบุญที่บ้าน ตจว แต่หยุดเพียงวันเดียวเองค่ะ คงต้งทำแถววัดใน กทม
14 กรกฎาคม 2554 01:31 น. - comment id 1202757
โคลอน.. สอนลึก นึกเขาโค สองเขาโผล่ เหนือขุมขนบนเรือนร่าง น้อยคนนักจักเห็นธรรมนำเห็นทาง สู่ความว่างวางทุกข์ ..สุขนิรันดร์ เปรียบหลากหลายคล้ายขนโคที่โง่เขลา หลงมัวเมาเข้าไม่ถึงซึ่งธรรมนั้น เพียงเขาโคบัวโผล่น้ำ..รับตะวัน หมายธรรมนั้น มันล้ำลึก.. เกินตรึกตรอง ! เจริญธรรม ..
14 กรกฎาคม 2554 02:02 น. - comment id 1202758
ร้อยรู้.. หรือจะสู้ หนึ่งทำ ที่กอปรกรรม ทำดีไม่มีพัก ร้อยคนเขา แพ้หนึ่งเราเฝ้าหาญหัก เพื่อประจักษ์ แจ้งธรรม ..นำทางไป ! บุญยิ่งใหญ่ ใฝ่ปฏิบัติ เห็นชัดแล้ว ..แก้วประภัสสร !..