จริงๆเแล้วตั้งใจจะไม่เขียนอะไรอีกแล้วเพราะฉันไม่มีความสามารถทางด้านนี้และไม่คู่ควรกับงานเขียนเลย ฉันกลัวจะไปกินพื้นที่ของนักเขียนดีๆแต่วันนี้ได้อ่านบทความ ฉันมีความรู้สึกฉันอยากระบายฉันอยากให้คำตอบฉันสัมผัสและรับรู้มาตลอดเวลาฉันรักการอ่าน ฉันรักกวี และฉันก็จะรักตลอดไป...... ชีวิตคนเราก็เปรียบเหมือนเรือที่ล่องลอยอยู่กลางทะเล... ไม่มีใครอยากเจอพายุ เรือมรสุมใดๆ แต่จะมีใครที่จะปฎิเสธภัยธรรมชาติได้ นอกเรื่องมายาวเลย..เข้าเรื่องเลยดีกว่า... สายสัมพันธ์แห่งรักที่เชื่อมโยงถึงกันมันมีความสุขอย่างบอกไม่ถูกเลยทีเดียว หนึ่งชีวิตที่เข้ามาอยู่กับเราให้ความรู้สึกที่พิเศษที่สุด..ฉันมีความสุขเหลือล้นเลยทีเดียวความคิดจากผู้หญิงธรรมดาอย่างฉัน...ฉันเฝ้าดูการเจริญเติบโตของเขาอย่างช้าๆสิบเดือน หรือสี่สิบสัปดาห์ ฉันเลือกกินอาหารดีๆเพราะอีกหนึ่งชีวิตกินไปพร้อมๆกับฉัน บางครั้งเคลื่อนตัวไปมาจนจุกเลยทีเดียว ฉันเลี้ยงลูกด้วยน้ำนมตัวเองจนถึงสองปีครึ่ง...ด้วยความเป็นแม่ฉันอยากให้สิ่งที่ดีที่สุดกับลูก ลูกดูดขวดนมไม่เป็นเลยเพราะแรกเกิดตอนที่น้ำนมไม่ไหลหมอให้ใช้แก้วป้อนนมให้ลูก.... แม่ไม่ใช่คนที่มีชื่อเสียง เป็นได้เพียงแม่ที่รักลูกนักหนา ทั้งไม่มีสินทรัพย์อับปัญญา ให้ลูกได้มากกว่าเท่าที่เป็น เป็นเพียงแค่แม่ผู้โดดเดี่ยว เลี้ยงลูกมาคนเดียวอย่างทีเห็น มีแค่ความห่วงใยไม่วายเว้น ไม่ใช่แม่ดีเด่นระดับใด เป็นแม่แก่แม่เฒ่าธรรมดา ไม่โสภาเก่ง-โก้โชว์ใครได้ ทั้งโง่เขลาเบาปัญญากว่าใคร ใคร เทคโนใด ใดแม่ไม่รู้ ลูกคงรู้แม่ถือความซื่อสัตย์ มัธยัสถ์อดทนเป็นคนสู้ เที่ยงตรงมั่นคงกตัญญู เชิดชูศาสนาและราชัน ฉะนั้นลูกอย่าโกรธโทษดินฟ้า อย่าเคืองแค้นโชคชะตาที่แปรผัน เหตุที่ลูกทุกข์ยากลำบากกัน เพราะแม่นั้นมีดีแค่นี้เอง....
กลั่นแก้ว 23 มิ.ย. 2554 17:25 น. - ID 140777 
1621
1
0
23 มิถุนายน 2554 19:29 น. - comment id 1200570
ได้ยลรัก อักษรา ดั่งมาฟ้า จากอุรา มาตุ ลุคำสอน เด็กน้อยเอ๋ย แม้อ้อม ย่อมสั่นคลอน ด้วยคำกลอน นั้นหลั่ง คั่งจากใจ ขอองค์อินทร์ ยินไซร้ ได้ประจักษ์ ดลความรัก ส่งลูก ผูกผ่องใส คล้องสนิท จิตต้อง ผ่องฤทัย ลูกเข้าใจ รักแท้ ของแม่เธอ กะตัง ปุญญะพลัง มัยหัง สัพเพภาคี ภะวันตุเต
23 มิถุนายน 2554 19:49 น. - comment id 1200573
ขอบคุณนะค่ะคุณสูญญาะกาศขอบคุณทที่เข้ามาอ่าน..และขอบคุณที่เข้าใจ
24 มิถุนายน 2554 09:04 น. - comment id 1200593
24 มิถุนายน 2554 10:24 น. - comment id 1200596
ขอบคุณค่ะคุณแทนคุณ แทนไท สำหรับดอกไม้ ความรักความห่วงใยคือสายใยแห่งความผูกพัน และความรักไม่ว่ารูปแบบใดก็ตามถ้ามันออกมาจากหัวใจมันคือสิ่งสวยงามและยิ่งใหญ่เสมอ... (คือนิยามความรักของผู้หญิงธรรมดาและโง่ๆอย่างฉัน)แถมด้วย
24 มิถุนายน 2554 14:43 น. - comment id 1200622
สวัสดีเจ้า คุณกลั่นแก้ว : ^o^ อยากเป็นแม่สักครั้งยังไม่ได้ น้องตั้งใจขอเป็นสักหนี่งหน มีเด็กน้อยน่ารักสักหนี่งคน มาซุกซนเคียงข้างไม่ห่างกาย เป็นกำลังใจให้เจ้า
24 มิถุนายน 2554 15:47 น. - comment id 1200625
งดงามหนักหนาค่ะ
24 มิถุนายน 2554 16:53 น. - comment id 1200641
............ ไม่ว่าจะเป็นลูกสาวหรือลูกชาย ยินดีด้วยจ้า
24 มิถุนายน 2554 20:41 น. - comment id 1200656
สวัสดีเจ้า...หนูหิ่งแสนสวย สบายดีนะเจ้า.. กลั่นแก้วผ่าท้องคลอดด้วย... จริงๆแล้วตั้งใจคลอดแบบธรรมชาติแต่ลูกอยู่ท่านั่งคลอดไม่ได้ต้องผ่าท้อง..วางยาสลบฟื้นมาคำแรกที่ถามหมอคือเด็กแข็งแรงและสมบูรณ์หรือเปล่า.. ไม่ได้ถามว่าเด็กเป็นชายหรือหญิงดำหรือขาว... หมอบอกว่าลูกแข็งแรงและสมบูรณ์น้ำตาไหลเลยดีใจมาก.... พยาบาลเข็นลูกมาให้...ลูกตัวดำมากๆๆ555 (พยาบาลหยิบผิดหรือเปล่านะ)เหนื่อยนะเลี้ยงเด็กแต่ความสุขจะมีมากกว่า.. เราจะเห็นพัฒนาของเขาทุกๆวันตั้งแต่เริ่มนั่ง เริ่มคาน เริ่มยืน เริ่มเดิน และเริ่มพูดและเรียกชื่อเรา..และยิ่งพูดได้จะมีคำถามมากมายตามมา... หนูหิ่งเป็นคนดีและเป็นคนน่ารัก. เชื่อว่าสักวันหนูหิ่งจะมีครอบครัวที่สมบูรณ์..และมีความสุข ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะ เราจะเป็นกำลังใจให้กันและกันนะ.. ไม่ว่าวันนี้หรือวันไหนๆก็อยากเห็นรอยยิ้มเสมอนะ
24 มิถุนายน 2554 20:46 น. - comment id 1200657
ขอบคุณนะค่ะคุณก้าว..ที่กล้า ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน.. ขอบคุณสำหรับดอกไม้ ขอบคุณที่เข้ามายิ้ม มีความสุขไม่ทุกข์ไม่ท้อนะค่ะ
24 มิถุนายน 2554 20:49 น. - comment id 1200658
สวัสดีค่ะคุณดิน... ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน.. และขอบคุณสำหรับคำยินดี ของขวัญที่ฟ้าส่งมามีค่าและภูมิใจที่สุดเลยค่ะ..
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
