เหลือเพียงรอยฝุ่นทรายกระจายคลุ้ง เมื่อใจมุ่งฟันฝ่าตามหาฝัน ให้โดดเดี่ยวเหงางำสุดรำพัน ยังบากบั่นสู้ทนค้นหาทาง ท่ามเปลวแดดแผดเผาจนเงาหม่น เหงื่อรินปนน้ำตายามฟ้าห่าง เมฆลอยลิบเกาะเกลื่อนแล้วเคลื่อนจาง หลงในความอ้างว้างของหัวใจ เมื่อเข็มทิศผิดทางยามย่างแรก จึงรอยแตกแทรกคั่นจนหวั่นไหว ในเส้นทางมืดดำแสงรำไร จะคว้าไขว่ก็ลางเลือนเหมือนไร้เชิง เหลือเพียงรอยฝุ่นทรายกระจายซ้ำ ส่ายระส่ำวกวนจนยุ่งเหยิง เข็มทิศหมุนทายท้าอย่างร่าเริง พาสู่เพลิงเผาชีวิต...เข็มทิศลวง..
21 มิถุนายน 2554 11:25 น. - comment id 1200189
- ทิศเหนือจริง คือ ทิศเหนือที่เป็นทิศเหนือจริงๆ เราอาศัยดาวเหนือเป็นตัวกำหนด - ทิศเหนือกริด คือ ทิศเหนือที่เราจำลองไว้ในแผนที่ - ทิศเหนือแม่เหล็ก คือ ทิศเหนือที่เข็มทิศชี้ไปทางขั้วโลกเหนือตามพลังของสนามแม่เหล็กโลก อันนี้เป็นกรณีที่เราอยู่เหนือเส้นศุนย์สูตร ถ้าเราอยู่ใต้เส้นศูนย์สูตร เข็มทิศก็จะชี้ไปทางขั้วโลกใต้ - ทิศเหนือแม่เหล็กจะเยื้องออกจากทิศเหนือกริด 15 องศา - ในกรณีของมะขิ่น เข็มทิศคงชำรุด ขว้างทิ้งเถอะ
21 มิถุนายน 2554 11:32 น. - comment id 1200191
เดินตามหัวใจบวกมุ่งมั่นเท่ากับอะไรนั้นอยู่ที่ความตั้งใจ
21 มิถุนายน 2554 11:46 น. - comment id 1200193
รอยที่กรายแต่เก่าเราเคยจาก รอยวิบากย้ำไว้ทำใจหมอง อย่าบบรรจบเจ็บใหม่หรือได้ลอง เข้าทำนองเจ็บซ้ำย่ำที่เดิม หากทิ้งเข็มทิศตามอาจารย์ คห.1 กระนั้นแล้ว ท่านว่าให้ดูรอยไว้ มิให้ซ้ำขอรับ ^^ ช่วยแต้มเติมอีกแรงครับพี่
21 มิถุนายน 2554 12:37 น. - comment id 1200207
ทิ้งร่องรอยเลือนลางทางเสือผ่าน กระสากลิ่นยังต้านศัตรูได้ จตุบาทอาจตามยังคร้ามใจ เพราะมิใช่รอยลวงทุกช่วงกาล มังสาหารผ่านพ้นเกินล้นอิ่ม สิ่งที่เหลือเผื่อชิมยังหวามหวาน เพาะไมตรีมีได้ให้เป็นทาน ใจทะยานเดินหน้าคว้าใหม่ครอง... เสือ ย่อมเป็นเสือวันยังค่ำ ร่องรอยมิต้องลวง
21 มิถุนายน 2554 13:51 น. - comment id 1200221
ทะเลทรายอาจกว้างไกลแค่ไหนนั้น ยังอาจมีหมุดหมายอันกำหนดได้ ทะเลแห่งความคิดถึงมีมากมาย ข่มหลายล้านทะเลทราย...ดูแคบลง แวะมาคิดถึงมะขิ่นนะจ๊ะ คิดถึงจังเลยจ้า
21 มิถุนายน 2554 17:45 น. - comment id 1200244
แวะมาอ่านกลอนเพราะๆค่ะ...
22 มิถุนายน 2554 06:46 น. - comment id 1200299
อยู่ที่..ว่า... ทะเลทราย...มาจากไหน... ใครสร้างขึ้น... เปรียบใจเป็น...สิ่งใด... พื้นสีส้มแดง...รึ จุดดำ...
22 มิถุนายน 2554 10:28 น. - comment id 1200315
พี่โย แซมน่ะ เป็นยอดของคนที่หลงทางเลยนะคะ.... ถ้ามีเข็มทิศ ก็รู้แต่ทิศเหนือ... แซมจะเก็บเจ้าเข็มทิศเอาไว้เตือนใจ... ว่ามันเชื่อไม่ได้.. เปลี่ยนใช้ GPS ดีกว่า.. จะเอา TomTom หรือ Garmin ดีนะ... ขอให้วันนี้สนุกสนานกับงานนะคะ... แซมค่ะ
22 มิถุนายน 2554 10:30 น. - comment id 1200316
เดินตามก้าวฯดีกว่า.. เพราะเป็นก้าวที่กล้า...ไม่ต้องกลัวไรเลย... แซมนะ
22 มิถุนายน 2554 10:32 น. - comment id 1200317
จึงมุ่งหน้าฝ่าฟันหาฝันใหม่ ทิ้งหัวใจหมองหม่นไว้ก้นบึ้ง บุกตะลุยสู่แนวฟ้าอย่าพรั่นพรึง คงจะถึงจุดหมายก่อนวายวาง... สวัสดีค่ะ สุญญากาศ.. ขอให้วันนี้สดใสนะคะ
22 มิถุนายน 2554 10:36 น. - comment id 1200319
กลิ่นสาบสางวางรอยแทนถ้อยบอก เป็นเขตคอกทางข้าใครอย่าผ่าน ฝากรอยย่ำประจำท่าอยู่ช้านาน ทางเสือผ่านทิ้งรอยไว้คอยเตือน.. เอ๊ะ..ไปๆ มาๆ ไหงกลายเป็นทางเสือผ่านไปได้นะ... สวัสดีค่ะ พี่ฤกษ์ พักนี้งานยุ่งรึเปล่า.. รักษาสุขภาพด้วยนะคะ.. แซมค่ะ
22 มิถุนายน 2554 10:46 น. - comment id 1200323
ท่องทะเลส่ายตาหาคิดถึง ค้นรำพึงพี่ฝากมา ว่าอยู่ไหน ขอบฟ้ากว้างลดเลี้ยวทางเปลี่ยวไกล พี่ฝากไว้ผิดคน...ค้นไม่เจอ อ้ะนะ พี่ใบไม้... มะขิ่น
22 มิถุนายน 2554 10:48 น. - comment id 1200324
สวัสดีค่ะ กุหลาบขาว... ไม่ได้เห็นซะนาน สบายดีนะคะ... ขอบคุณที่มาอ่านกลอนแซมค่ะ... จุ๊บๆๆ แซมค่ะ
22 มิถุนายน 2554 10:52 น. - comment id 1200325
ถึงคุณพี่ม่าย.... หรือคุณพี่ บอก... คำถามปรัชญานี่นา...แซมยังเรียนไม่จบหลักสูตร..ข้อนี้ทำไม่ได้... เลยหลงวนเวียนอยู่ในทะเลทรายนั่นแหละค่ะ... เดี๋ยวๆลมก็สงบ.. เดี๋ยวๆ ก็พายุมา... ขอให้วันนี้เป็นวันดีๆ นะคะ... แซมค่ะ
22 มิถุนายน 2554 14:05 น. - comment id 1200371
ทุกอย่างเหมือนภาพลวงตา หาทางออกไม่เจอ
22 มิถุนายน 2554 14:21 น. - comment id 1200378
ใครลวงใคร ? ที่ไหนคะ.? จะตามไปทะ..ลวงถึงที่เรยย อิ
22 มิถุนายน 2554 16:55 น. - comment id 1200401
........... หากเข็มทิศผิดทางแต่ย่างแรก คงไม่แปลกถ้าใจจะไหวหวั่น เส้นชัยของชีวิตคิดฝ่าฟัน คงสักวันได้สมอารณ์ปอง หากมีรอยฝุ่นทรายกระจายซ้ำ อย่าชอกช้ำร่ำไห้ฤทัยหมอง ทางข้างหน้ายังมีฟ้าสีทอง ให้เจ้าลองมุ่งหน้าค้นหามัน .....................
22 มิถุนายน 2554 17:12 น. - comment id 1200405
มีเส้นชัยรอราท้าให้พบ เพียงอย่าจบจับวางทางแห่งฝัน ชีวิตนี้เกิดไซร้เพื่อใดกัน หากไม่มั่น"ชัย" มุ่งพุ่งเผชิญ อันลับลวงบ่วงกลของ"คน"นั้น หลากรำพันร้อยรัดให้ขัดเขิน เมื่อตกหลุมลวงตาจงฝ่าเดิน ขอแค่เมิน รอยหมาง คงร้างจำฯ แวะมาแจมด้วยนะครับ..
23 มิถุนายน 2554 08:30 น. - comment id 1200523
แบมจ๋า... เจ้าเข็มทิศสิคะ ที่ลวง.. หนอย..บอกว่าทิศเหนือ แต่ดันชี้ไปใต้... หาทางจะกลับบ้าน ดันพาไปที่ช้อปปิ้งเซ็นเตอร์เฉยเลย.... หนุกๆ หนานๆ นะ.. แซมค่ะ
23 มิถุนายน 2554 09:01 น. - comment id 1200526
นั่นซินะคะ เฌอฯ... ทีหลังถ้ารู้ว่าจะหลง จะจูงวัวไปด้วย.. หลงกลางทะเลทรายนานๆ จะได้กินเนื้อแดดเดียวซะเลย... ขอให้เฌอฯ มีความสุขค่ะ.. แซม
23 มิถุนายน 2554 09:03 น. - comment id 1200527
พี่ดินขา..... แซมค้นแล้ว.พี่ดินจ๋า หานานมาก หาจนฝัน ตายซาก อย่างสยอง ว่าจะหยุด พักใจ เลิกใฝ่ปอง รอคานทอง..ท่านชีคพา ไปฮาเร็ม แซมค่ะ
23 มิถุนายน 2554 09:07 น. - comment id 1200528
เพราะว่าคนวนวกทำตกหลุม ได้แต่กุมหัวใจที่ไหวหวั่น หลงเดินทาง..งง..งง ปลงทุกวัน ขอบฟ้านั้นช่างไกลเกินไปพบ แล้ววนเวียนย่ำทางกลับข้างเก่า คล้ายคนเมาคออ่อนนอนสลบ พอตื่นมาตะวันหายไร้คาคบ กระเซิงซบหมายมุ่งแค่ทุ่งทราย... แซมขอบคุณ คุณพี่อรุณสุขสำหรับกลอนอันไพเราะนะคะ... แซมค่ะ