ลมหวน

แก้วประเสริฐ

               ๐ ลมหวน ๐
๐ ท้องฟ้าพิลาสล้ำ.............วกวน
สิ่งรอบกลางเวหน...............ลึกล้ำ
สรรป่วนวกเวียนจน.............สู่จิต มากนา
มวลสิ่งพลิกม่านย้ำ.............ส่งพลิ้วลับลวงฯ
๐ อวลอบป่วนผ่านฟ้า........พร่างพราย
วางส่งพลิ้วกระจาย.............ผ่านห้วง
สิ่งครึ้มคลั่งประกาย.............ม่านก่อ มากแฮ
ประหนึ่งดังไขว่ล้วง.............สบไว้คร่ำครวญฯ
๐ ห้วงเอยใยเปลี่ยวร้าง.........ชักชวน
วกคิดสิ่งเย้ายวน....................ลึกซึ้ง
ว้างจนสิ่งเร้าหวน...................สรรสู่ มากเฮย
ที่ฝากกลับป่วนขึ้ง..................ร่ำร้องมิคลายฯ
๐ ทรวงเอ๋ยใยเช่นนี้..............ม่านพลาง
ประดุจรุ้งเลือนราง................ฝากไว้
ย้อนยอกผ่านเจือจาง............ผันก่อ มากเอย
เปี่ยมดั่งลมแปรไซร้..............ซ่อนเร้นสิ่งถวิลฯ
๐ คลุ้มคลั่งดั่งฟากฟ้า..........ผ่านดิน
เวียนสิ่งวกอาจินต์................อ่อนล้า
พัดวนผ่านชีวิน.....................ส่งฝาก ตรึกเฮย
ห้วงรักมิอาจคว้า..................สูญสิ้นแผ่ขยายฯ
๐ ม่านฟ้าวนวกร้าง...............เปลี่ยนไป
ใยชอกช้ำภายใน..................มากแท้
ยอกย้อนสิ่งสู่ใจ....................แลลบ จริงนา
สิ้นสุดทางป่วนแล้................ดั่งคล้ายลมหวน.๐
               ๐ แก้วประเสริฐ. ๐