๏ ดุจช่วงกาลนานเนิ่นคราเดินฝ่า ท่ามมรรคาของจิตต้องพิษศร- รัก,ปักตรึงชีวาตม์แทบขาดรอน เกินถอดถอนผ่อนเจ็บที่เหน็บมาน เพียงลำพังท่ามวารที่ผ่านลับ เหมือนมืดดับพลังสิ้นสังขาร เหลือเพียงเศษซากร่างอยู่กลางกาล ทรมานเกินร่ำความคำใด **เลือนลงแล้ว..แสงหวังที่ปลั่งปราบ จินตนภาพพรากขวัญจนหวั่นไหว มิอาจตัดแรงถวิลให้สิ้นไป จึงฝังใจทั้งดวงสู่ห้วงรอ** นานนับนานเพียงใดมิใคร่รู้ เพียงทนอยู่ทนเป็นเช่นนี้หนอ เส้นทางฝันแห่งรักเคยถักทอ ยากสานก่อต่อหวังอันพังภินท์ เพียงเงื้อมเงาเศร้าคลอพะนอชิด ซากชีวิตรอแค่กระแสสินธุ์ พัดพาร่างจมหายสลายจินต์ คืนชีวินลับล่วงห้วงอนันต์ ก่อนปราศสิ้นวิญญานขอขานฝาก หนึ่งพจน์พากย์แนบวาง ณ ทางฝัน หากเราสองร่วมสร้างแต่ปางบรรพ์ " รัก " คำนั้นสถิตย์อยู่มิรู้เลือน๚ะ๛
บินเดี่ยวหมื่นลี้ 13 มิ.ย. 2554 16:37 น. - ID 140632 
1476
4
0
13 มิถุนายน 2554 21:25 น. - comment id 1197631
13 มิถุนายน 2554 21:25 น. - comment id 1197632
การรอนี้ ช่างทรมานนัก ซึ้งในอารมณ์ เลยเชียวขอรับ
13 มิถุนายน 2554 17:10 น. - comment id 1198817
14 มิถุนายน 2554 01:34 น. - comment id 1198961
ไพเราะมากครับ...
14 มิถุนายน 2554 10:26 น. - comment id 1199007
อุตส่าห์อ้างเอามาจากปางบรรพ์ ได้แค่"รัก"เท่านั้นอารมณ์เสีย อุตส่าห์ฝันทั้งทีอดมีเมีย ได้เพียงแค่โลมเลียด้วยวิญญาณ อิอิแวะมาแซว
14 มิถุนายน 2554 15:28 น. - comment id 1199042
ก่อนปราศสิ้นวิญญานขอขานฝาก จากนุชนารถหนึ่งนี้ไม่มีสอง อธิฐานภพหน้าให้สมปอง เป็นคู่ครองพิสวาททุกชาติไป
14 มิถุนายน 2554 21:43 น. - comment id 1199078
สวัสดีเจ้า คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ : ^__^ คำว่ารัก ทุกคำ ล้ำคุณค่า ทรมา ปนสุข ทุกข์เสมอ ในชีพหนึ่ง ต้องพาน ผ่านมาเจอ ให้ต้องเพ้อ ฝันถึง สักหนึ่งครั้ง มีความสุขสม่ำเสมอเจ้า
15 มิถุนายน 2554 15:59 น. - comment id 1199182
" รัก " คำนั้นสถิตย์อยู่มิรู้เลือน หวานได้อีก
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
