13 มิถุนายน 2554 21:41 น. - comment id 1197428
เป็นโสดสุขโศกซึ้ง ..... เดียวดาย ไร้คู่เคียงแนบกาย .... ร่วมรู้ รวมใจหนึ่งสานสาย ... นิจเนื่อง คนเดี่ยวพากเพียรสู้ ,, เลิศแล้วบุญสนอง ฯ
13 มิถุนายน 2554 22:02 น. - comment id 1197457
เดียวดายสบายจัง ไร้คนสั่งจู้จี้ใจ เดินทางไปข้างไหน ก็ว่องไวไปคนเดียว กินไรคนไม่แย่ง สั่งทั้งแกงทั้งก๋วยเตี๋ยว ยามเหงาเศร้าคนเดียว ไม่ต้องเอี่ยวกับใครใคร... หวงง่ะ..ความเหงาน่ะ ไม่แบ่งนะ... แบ่งแค่ความรัก และความสุขก็แล้วกันนะคะ.. บางครั้งเดินคนเดียวก็สบายดีนะคะ.. มันรู้เราได้มากดี...(รู้เขา ไม่ค่อยอยากจะรู้แระ เรื่องมาก..) เดี๋ยวจะไปเล่าเรื่องเดียวดายให้ฟังในบ้านนู้นนะคะ.. อ่านแล้วห้ามร้องไห้นะ.. เพราะแซมจะร้องเอง..... รักและเป็นห่วงอยู่เสมอนะตะเอง... แซมค่ะ
13 มิถุนายน 2554 21:26 น. - comment id 1197635
โคลงได้ใจ อะ แต่ข้อความถึงใคร ไฉน แปลม่ายออก อิอิ
13 มิถุนายน 2554 16:25 น. - comment id 1197720
เดียวดายเหรอ... ไม่หรอกน่า.... อัลมิตรา...ผู้พบทางแห่งแสง... ดีจร้า....อาคุงอิม... โอ้ๆๆ....ขวัญเอ๊ยยยย...ขวัญมา.... อ่านแล้วววว.....ๆๆ....บ้านนู้นอ่ะ.... อย่าท้อเด้อ....แม่อิม.... สู้ๆ....นา...อย่าลืม...ห้ามท้อเด็ดขวด... รีบมา รีบไป...เด้วประตูปิด... เด้วมาใหม่...แปะไว้ๆๆ...อิอิ
13 มิถุนายน 2554 16:35 น. - comment id 1198147
คนเดียวดายด้วยกันย่อมเข้าใจกันค่ะ
13 มิถุนายน 2554 19:55 น. - comment id 1198594
เดินเดียวดายดุ่มด้น......ดุมดุม เกินกักก่ายกอดกุม........กกเจ้า หมางเมินหมดมืดมุม........มาดแม่น..มิตรนอ เย็นเยือกอย่างหยุดเหย้า....หยอกล้อใจหายฯ
13 มิถุนายน 2554 17:10 น. - comment id 1198818
มิเดียวดายต่อแต่นี้ยังมีฉัน เป็นเพื่อนทั้งคืนวันอย่าหวั่นไหว พร้อมปรับทุกข์สุขหรรษานานาไป เป็นเพื่อนใจให้เธอเสมอเอย...
13 มิถุนายน 2554 18:33 น. - comment id 1198825
ดวงแดเลยเดียวดาย มลายลงมองรางเลือน จำติด..ใจจิตเตือน บอกกับตนบนทางฝัน มองไกลแสนสุดไกล รอยกลิ่นไอเรียงกรุ่นอัน หอมเนียน..คำจำนรรจ์ เอยเลยนึกคะนึงนาน ไม่มีใครเขามา ไม่มี..ใครเขามา นึกขึ้นมาเจ็บดวงมาน หนอชั้นหน้านอกชาน ร้างรสชื่นไร้รอยชน ............................... สุขอย่าได้สร่าง
14 มิถุนายน 2554 01:33 น. - comment id 1198852
เดียวดายแค่ไหนเหรออาคุงอิม..สงสัยจะ ทั้งโดดเดี่ยวด้วยมั้งเนี่ย...........
14 มิถุนายน 2554 03:20 น. - comment id 1198972
เรน..คิดถึงพี่อัลมินะคะ... เป็นกำลังใจให้พี่สาว....
14 มิถุนายน 2554 08:31 น. - comment id 1198988
โคลง...เจมิไนไม่ถนัด(อย่าว่าแต่เขียนเลย ขนาดอ่านยังตะกุก-ตะกัก) แต่คุณเขียนเพราะมาก ชื่นชมมานานเนกาเลแย้ว รักนะ-ห่วงใยเสมอจร้า
14 มิถุนายน 2554 10:01 น. - comment id 1199004
มืดหมองมัวทั่วฟ้า คำลือ คงใช่เพราะเป็นมือ ปิดไว้ อำนาจที่ยึดถือ กดข่ม ครวญคร่ำพิไลไห้ เปล่าร้างคนแล เดียวดายใยอยู่ได้ คนเดียว นอนเปล่าขำจริงเชียว บ่นบ้า มาเถิดไม่หวาดเสียว เรื่องเล่น ใจจริงใช่ทายท้า ไล่รื้อมือมาร มือชนิดนี้ต้องตัดทิ้ง อิอิ
14 มิถุนายน 2554 14:06 น. - comment id 1199035
ดีจร้า....อาคุงอิม... ทราบข่าวว่า...สุขภาพ...เจ๋ง แจ๋ว... ผมก็ขึ้น...แว้วววด้วย...อิอิ ขึ้นยันแก้มเรยยย... ที่นี้แระ.... จะได้รู้กันไปว่าผู้หญิง...ใครว่า...ไม่มีเครา... ถามผู้มีประสบการณ์...มาแระ... อาการที่ว่า...เป็นผล...จากการไหลย้อนกลับกระเพาะ...กระเซ็น เข้าสายที่สอดไว้... ถือว่า...อยู่ในเกณฑ์ปกติ... อย่าหวั่นไหวเด็ดเด็ด....เด้อ...แม่อิม...เด้อ ดายเดียวดู ดำร้าง อาดูร ยามเปลี่ยวเหงา พอกพูน เพิ่มล้น ภาพพาแกว่งไกว ศูนย์ ครวญจ่อม จิตหน ใจน่ายนอง มองท้น เพื่อนพ้อง หมองกรรม จงเห็นธรรม กล่ำเกื้อ เจือจาง ภาพหม่นหมาง รอยทาง ฝ่าสู้ ธรรมนำผ่าน ปมสาง ภาพหวั่น พลันตู ใจอย่าคลอน คิดคู้ ห่อห้วง ดวงใจ ขวัญเอยไกล...อย่าร้าง นานคืน ขวัญนอ ใจก่อไฟ ไร้ฟืน บ่ได้ ยามเหน็บหนาว เจ็บฝืน ใจส่ง ฟืนไป จงเก็บฟืน ใจใช้ ก่อไว้ ใจเธอ โอบกอดเกลอ เพื่อนแก้ว อิมจัง นาถนาง ขอส่งรัก กำลัง แกร่งฟื้น จากหวาดหวั่น วาดหวัง ยามหม่น จิตขืน หนาวเหน็บหนาว คราวชื้น อุ่นห้วง สรวงรมย์ ไม่พูดพล่าม ทำเพลง... จะสวยอยู่แล้น...นาแม่...
14 มิถุนายน 2554 15:30 น. - comment id 1199044
มาเป็นโครงงงงง
14 มิถุนายน 2554 15:56 น. - comment id 1199054
งานเขียนระดับครู.....ต้องชมอย่างนี้เลย อ่านแล้วได้อารมณ์ จมดิ่งกับความรู้สึกนั้น ผู้หญิงเขียนโคลงได้น่าอ่านอย่างนี้มีไม่กี่คน คำสัมผัสหรืออะไรต่างๆช่างทำให้เดียวดายได้จริงๆ กี่คนที่เขียนแล้วทำให้คนอ่านรู้สึกตามได้น๊อ ถามหน่อยสิ....จริงๆแล้วเดียวดายหรือเปล่า????
14 มิถุนายน 2554 20:59 น. - comment id 1199072
คุณกีรติ .. บ้างรู้สึกเดียวดายคล้ายลำพัง บ้างบางครั้งตรงข้ามมากถามไถ่ บ้างสับสนบนทางเลือนลางใจ นี่กระไร ? ความรู้สึก ลึกลึกเรา คุณน้ำตาลหวาน .. เป็นผู้ร่วมประสบการณ์ ค่ะ คุณครูกระดาษทราย .. ถึงมีเพื่อนนับร้อยคอยรับรู้ เพียงชั่วครู่แสนสุขทุกข์เลือนหาย แต่ประเดี๋ยวสุขนั้นพลันละลาย เหลือเศร้าฉายฉาบเงาเศร้าลำพัง คุณคอนพูทน .. ค่ำคืนยืนเดียวดาย แลรอบกายไร้ผู้คน หนึ่งเดียวที่สับสน คงยากพ้นความหม่นหมอง คุณแก้วประภัสสร .. ดีนะ ที่ไม่เขียนว่า เดินดูมดูม เพราะว่าไม่มีอะไรจะตูม แล้ววววว คุณกิ่งโศก .. แปลว่า ช่วงเวลาความตายและความเป็นห่างกันเพียงคืบ ค่ะ คุณดาวศรัทธา .. แลดาวดวงหนึ่งนั้น ....... สม่ำเสมอ มาเยี่ยมเยือนดุจเกลอ ..... มิตรแท้ ทุกข์สุขหยั่งบำเรอ ......... พจน์แต่ง จวบเหือดน้ำตาแล้ ......... จึ่งได้ศรัทธา คุณ cicada .. ช่วยกอดอุ่น ๆ ด้วยค่ะ ไปไหนไปคนเดียว ไม่ข้องเกี่ยวกับผู้ใด อยากกินก็กินไป เข้านอนได้ไม่ต้องรอ เสื้อผ้าที่สวมใส่ หาซื้อได้ไม่ต้องขอ รายได้จ่ายเพียงพอ ไม่ต้องง้อเงินทองใคร คุณแจ๊คกี้ .. เฮ้อ ยังไงจึงจะได้กินขนมเนี่ย คุณเรน .. เป็นอย่างไรบ้าง ไม่เจอกันเสียนาน สุขสบายดีไหมคะ คุณเจมี่ .. ภาพ ชวนให้นึกถึงโคลงค่ะ ภาพนี้ดูเศร้า เหงา เดียวดาย คุณฤกษ์ .. นึกว่าอยากกัดปากซะอีก คุณกีรติ .. ผมขึ้นแล้ว น่าจะอยู่ที่ 3 cm แล้วล่ะ ยังใช้หวีไม่ได้ ตอนนี้เห็นชัด 2 ขวัญ ยิ่งตอนเช้า คงเป็นเพราะนอนเยอะกระมัง จะมีกระจุกผมอยู่ 2 หย่อม ที่ชี้โด่เด่ทิ่มอากาศ อย่างกะเรดาห์ เส้นผมตอนนี้ลื่นและเงามาก เพื่อนบอกว่า เหมือนลุกวัวเพิ่งเกิด เพื่อนมันเปรียบเทียบซะให้เห็นภาพเลย !!! คุณแทนคุณแทนไท.. งง ? ต้องไปนั่งตักแล้วแปลให้ฟังทีละบทหรือเปล่าล่ะ คุณมัสลิน .. ตอบตามจริง เป็นเช่นนั้นค่ะ
14 มิถุนายน 2554 21:32 น. - comment id 1199077
สวัสดีเจ้า พี่อิม : ^__^ เดียวดายเพียงชั่วครั้ง พี่เอย ยามห่างคนคุ้นเคย จิตเศร้า แม้มีมิตรชื่นเชย ไม่ห่าง ความสุขคืนสู่เหย้า หมดสิ้นเดียวดาย ๚ะ๛ มีความสุขสม่ำเสมอเจ้า
14 มิถุนายน 2554 21:57 น. - comment id 1199080
ส่ง moose มาให้เอาไม๊ที่รัก... หรือจะเอา asphalt สำหรับผมที่โด่เด่... แซมนะจ๊ะ
15 มิถุนายน 2554 07:35 น. - comment id 1199105
คุณหิ่งห้อย .. มากคนอาจพ้นทุกข์ ......... ข้ามวัน โดดเดี่ยวจิตเศร้าพลัน ...... หม่นไหม้ มากคนคิดแบ่งปัน ............ ผลสุข ได้ฤๅ โดดเดี่ยวเพียงร่ำไห้ ..........ผ่านพ้นชั่วคืน คุณแซม .. asphalt ที่เป็นยางมะตอยอะเหอะ 5555
15 มิถุนายน 2554 09:55 น. - comment id 1199119
โอ๋..เดี๋ยวคุณมัสลินโอ๋แล้วกันนะ แต่.....จะหายเดียวดายหรือ??? มันต้องให้คนที่ทำให้เราเดียวดายโอ๋สินะ เอ......ใครน๊า?????? คิดไม่ออก...........
15 มิถุนายน 2554 17:06 น. - comment id 1199191
คุณมัสลิน .. สำคัญตรงที่ ไม่รู้ว่าใครทำน่ะสิ