กว่าจะเห็นเป็นบ้านเป็นเมือง รุ่งเรืองเด่นล้ำนำสมัย กว่าจะฟ่องฟูเฟื่องเรืองวิไล ฤๅทวยเทพวิมานไหนเนรมิตรมา กว่าจะอุดมสมบูรณ์ล้ำ ทั้ง น้ำ ข้าว ในนา ทั้งปลาทั้งป่า ใครหนอช่างอัศจรรย์บันดาลมา ฤา มิใช่ ปู่ตาและย่ายาย กี่หยดหยาดเหงื่อที่เรื่อหลั่ง กี่พลาดกี่พลั้งยังขวนขวาย กี่ร้อนกี่ทุกข์รุกกล้ำกราย กี่แรงใจกี่แรงกายก่อนร่มเย็น กว่าจะมีป่าให้ได้ชื่นชุ่ม กว่าจะมีใสน้ำลุ่มดั่งที่เห็น กว่าจะเกิดเป็นคนตัวเป็นเป็น และดังเด่น ดีได้ ก็เพราะใคร มิใช่แค่แม่พ่อผู้ก่อเกื้อ มิใช่แค่ครูผู้เอื้อเฟื้อวิชาให้ แหละมิใช่เพราะทุนบ้าพ่อค้าไพร แต่มีวันนี้ได้เพราะแผ่นดิน กว่าจะมีแผ่นดินให้อยู่ได้ สูญไปกี่ลมหายใจที่แดดิ้น กว่าจะเป็นแผ่นดินทองของธานินทร์ เราหลั่งรินเลือดไทยไปไม่น้อย ใคร! หมายเบียดบังธรรมชาติ คงเห็นแล้วความพินาศอย่างยับย่อย มานับ นิดหนึ่งให้ถึงร้อย เป็นยามคอยเฝ้าทรัพย์สินแผ่นดินทอง เราเคยอยู่อย่างร่มเย็นเป็นสุข อาจมีทุกข์ก็ผ่านพ้นไม่หม่นหมอง เพราะโลกมีโศกสุขบ้างบางทำนอง จึงปะปนเกี่ยวข้อง...เรื่องธรรมดา "มัน"กำลังคืบรุกทุกแผ่นดิน เพื่อแดกกินสินทรัพย์เกินนับค่า แค่แอบอ้างโน้มนำคำ"พัฒนา" สู่ชีวิตดีกว่าอย่ากังวล มัน เอาความอยากได้และอยากมี มาปั้นสีตีไข่ให้สับสน ลูกและหลานจัญไรได้สินบน ก็มาร่วมปั่นป่นจนวุ่นวาย กูหวงแหนแผ่นฟ้าเป็นสีฟ้า กูรักดินรักป่า "อย่าได้หมาย" มัน ผู้ใดหากคิดล้างทำลาย ไม่แคล้วได้เป็นศพ "แล้วพบกัน" ถ้ามันหมายรุกแผ่นดินกลืนกินชาติ ชาวบ้านใช่ไร้อำนาจอย่าหวาดหวั่น มันตัดป่าเราก็จักฆ่ามัน มินอนรอโทษทัณฑ์สวรรค์ใด เถิดรักษาให้เป็นบ้านให้เป็นเมือง พอแล้วความเปล่าเปลืองเฟื่องสมัย อยู่อย่างนี้มีสุขไร้ทุกข์ภัย อย่าเอาความขื่นไข้มาให้เรา ถ้าไม่เชื่อถ้อยคำที่เราพูด จักสร้างสมยมทูตพูดแทนเล่า รุก มาตั้ง จงฟัง และชั่งเอา เราจักเผา จักผลัก อย่างหยัดยืน ลุกขึ้นสู้ มึง จักได้เย้ย กู อยู่ชื่นมื่น ใจกูร่วมรวมกันเป็นไฟฟืน ถึงมึงแข็งก็จักขืนปืนกูมี เพราะเราอยู่บนถิ่นแผ่นดินแม่ ต้องดูแลตระหนักรักษ์ถิ่นที่ เพื่อต่อลูกสืบหลานชั่วนานปี และดำรงในวิถีที่เป็นมา ถึงจักสู้ด้วยสมองสองมือเปล่า รวมกันเข้าปลุกใจให้หาญกล้า เอาดวงใจร้อยรัดด้วยศรัทธา แล้วฟันฝ่าบั่นบุกผู้รุกราน ........ เถิดเพื่อนผอง มวลพี่น้อง ชิดเท้าอย่างห้าวหาญ ป้อง สิชล คนขนอม จากภัยพาล รักษาบ้าน ชาว ท่าหลา "นา" หัวไทร ฟ้า...ที่นี่ยังเห็นเป็นสีฟ้า ดิน...ที่นี่สมบูรณ์กว่าผืนดินไหน คน...ที่นี่โอบเอื้อเผื่อน้ำใจ แดด...ที่นี่สวยใสไม่เปลี่ยนแปลง นก...ที่นี่ร่ำร้องระเริงรื่น ดาว...ที่นี่ค่ำคืนคงเปล่งแสง ลม...ที่นี่พัดผ่านไม่รุนแรง เล...ที่นี่คือแหล่งทำมาหากิน คือสมบูรณ์ของถิ่นแผ่นดินแม่ ซึ่งดูแลสืบสายไม่สูญสิ้น คือภาระต้องตระหนักรักษ์แผ่นดิน ให้รุ่นหลังยลยินชั่วนิรันดร์ ลุกขึ้นเถิดพี่น้องปกป้องบ้าน ออกขับไล่อันธพาลอย่าหวาดหวั่น เราไม่ลุก มัน ก็รุกทุกวี่วัน ร่วมใจกันเพื่อแผ่นดินหมดสิ้นภัย แด่ประชาชนชาวอนุรักษ์ นครศีฯทุกท่าน "เราไม่เอาโรงไฟฟ้านิวเคลียร์ ถ่านหิน"
แทนคุณแทนไท 12 มิ.ย. 2554 18:46 น. - ID 140624 
1756
2
0
13 มิถุนายน 2554 08:50 น. - comment id 1197737
^ ^ ^ แจ่มๆ................ ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจแด่ผู้รักษ์โลกทุกท่านค่ะ
คนละไม้ละมือเริ่มจากบ้านของเรากันเนาะ ......"ยังไม่สาย"
13 มิถุนายน 2554 11:03 น. - comment id 1197921
ตอนนี้ลุกขึ้นไม่ไหวอ่ะ อยากนอนค่ะ อากาศดี๊ดีจัง.......แทนไทสู้ไปคนเดียวก่อนนะ สู้เก่งมิใช่หรือ?? ไม่หลับไม่นอน......... เดี๋ยวใช้เพลงนกขมิ้นกล่อมเลยนี่ ระวังไว้!!!
13 มิถุนายน 2554 19:56 น. - comment id 1198595
สวัสดีเจ้า คุณแทนคุณแทนไท : เสียดายธรรมชาติ ที่จะต้องสูญเสียไปกับวิวัฒนการสมัยใหม่จังเลยนะคะ ^^" ขอให้การต่อสู้ในครั้งนี้ประสพความสำเร็จนะคะ สามัคคีคือพลังค่ะ ^__^ * ฝันเล็ก ๆ ของเด็กคนหนึ่ง * ดวงตะวัน ยามเย็น ลอยเด่นฟ้า คอยเวลา คล้อยเคลื่อน เลือนลับหาย รอราตรี เวียนมา ดาราพราย ทอประกาย แสงสู่ พสุธา เมื่อทิวา ผ่านพ้น บนภูเขา คงเหลือเงา ร่มไม้ ไพรพฤกษา มีเสียงสัตว์ น้อยใหญ่ ในพนา ส่งภาษา กู่ร้อง ก้องแดนดง สายลมคง พัดเย็น กายใจชื่น หอมระรื่น กลิ่นผกา น่าลุ่มหลง ธรรมชาติ ตระการตา คราอัสดง ขอให้คง เช่นนั้น อย่าผันไป ฤดูกาล หมุนเวียน เปลี่ยนสลับ วันคืนลับ ล่วงเลย ผ่านสมัย ธรรมชาติ ป่าเขา ลำเนาไพร ควรคงไว้ แม้ผ่าน กาลเวลา นั่งรำลึก ถึงถิ่น แผ่นดินเกิด แหล่งล้ำเลิศ ในใจ ที่ใฝ่หา ความผูกพัน มั่นอยู่ ในอุรา ตลอดมา คิดถึง อย่างซึ้งใจ เฝ้ารอวัน ที่ได้ กลับไปบ้าน คงชื่นบาน รื่นรม สมสมัย ให้คุ้มกับ เวลา ที่ลาไกล สะสมไว้ ความสุข ทุกข์ลาเลือน มองท้องฟ้า ที่นี่ สีหม่นหมอง แสงดาวส่อง ดูไป ใยไม่เหมือน ยามอยู่เขา เห็นเด่น ทั้งดาวเดือน มาเยี่ยมเกลื่อน ท้องฟ้า จนพร่าพราย อยากจะเห็น ทุกที่ ได้มีป่า ปวงประชา คงสม อารมณ์หมาย บรรเทาความ รุ่มร้อน ใจผ่อนคลาย หลอมละลาย ความรั้น ดันทุรัง เป็นความฝัน เล็กเล็ก เด็กคนหนึ่ง เพียงรำพึง ออกไป ด้วยใจหวัง ธรรมชาติ เป็นบ่อ ก่อพลัง จะคงยัง ฝันต่อ และรอดู ๚ะ๛ มีความสุขสม่ำเสมอเจ้า
14 มิถุนายน 2554 01:22 น. - comment id 1198889
พอเพียง.. เพื่อเพียงพอ กึ่งกลางระหว่างด้าน ณ จุดนั้น คือจุดนิ่ง ขวาซ้ายไม่ประวิง เป็นความจริง สัจจธรรม ฉลาดคิดผลิตผล อย่าทำล้นจนเกินล้ำ น้อยนักผลมักงาม มากซ้อนซ้ำทำลายตน ซัพพลาย ต้องไม่โลภ ดีมานด์จบ ครบเหตุผล ประมาณประเมินตน ไม่ไหลล้นหล่นหายซ้ำ เกษตรเหตุแห่งต้น ปลูกพืชผลอย่าล้นหลาม สินค้าอุตสาหกรรม อย่ามากล้ำทำเกินไป พออยู่สู่พอกิน หมั่นออมสินหนี้สิ้นหาย บัญชีมีรับจ่าย จัดการได้ไม่ฟุ่มเฟือย สร้างภูมิคุ้มกันไว้ ต้องใส่ใจไม่ชาเฉื่อย ฝึกซ้ำทำเรื่อยเรื่อย เหนื่อยก็พักไม่หักหาญ รอบคอบใฝ่รอบรู้ ตามโลกดูรู้โลกทัน เทคโนฯ อย่าโลว์สั้น ต้องใช้มันให้ทันตาม ซื่อสัตย์ขจัดชั่ว บาปเกรงกลัวบัวพ้นน้ำ สุจริตคิดดีงาม มีคุณธรรมมีทำใจ พร้อมสู้อยู่กับโลก ไม่รอโชคตกมาใส่ มือสองสมองใช้ ทำด้วยใจให้เหมาะควร แบ่งปันและสรรค์สร้าง สิ่งรอบข้างอย่างขวายขวน ทรัพยากรอาทรถ้วน ใช้เหมาะควรคำนวณกัน สังคมสมสุขได้ ต่างร่วมใจไม่เหหัน ระบบนิเวศน์นั้น สมดุลมั่น ฐานเหมาะสม สายกลาง..หนทางพุทธ ไม่สะดุดฉุดไม่ล้ม ไม่หลวมฝืด จืดเค็มขม ไม่หวานอม ข่มขืนกิน พอเพียง..เพื่อพ้นผ่าน วิกฤติการณ์อันผกผิน เพียงพอ..ต่อชีวิน ก็พอกินสิ้นชั่วกาล พอเพียง ไม่เสี่ยงสูญ จึงมีคุณหนุนคงมั่น มีภูมิคอยคุ้มกัน จึงสุขสันต์อย่างมั่นคง เศรษฐกิจแนวคิดนี้ ในหลวงชี้ มีพระประสงค์ ให้โลกอยู่ คู่คนค ยั่งยืนยง..ตรงพอดี นิยาม งามและง่าย มองข้ามใป..อย่างไรกัน?
12 มิถุนายน 2554 18:54 น. - comment id 1198949
ชาวบ้านนครศรีฯ ทำสัญญาประชาคมไม่เอาโรงไฟฟ้าถ่านหิน นครศรีธรรมราช 25 ก.พ.-ชาวบ้านใน อ.ท่าศาลา จ.นครศรีธรรมราช ทำสัญญาประชาคมไม่เอาโรงไฟฟ้าถ่านหิน ที่ อ.ท่าศาลา จ.นครศรีธรรมราช ผู้นำองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นจาก 14 องค์การบริหารส่วนตำบล 5 อำเภอ ทั้ง อ.เมือง พรหมคีรี นบพิตำ และสิชล พร้อมด้วยนักศึกษา ร่วมกันทำกิจกรรมปฏิเสธไม่เอาโรงไฟฟ้าพลังงานถ่านหินที่จะเข้ามาก่อสร้างโครงการในพื้นที่ โดยมีการเตรียมการจัดเวทีในการร่วมลงนามทำสัญญาประชาคมไม่สนับสนุนโรงไฟฟ้าถ่านหิน เพราะยังต้องการสิ่งแวดล้อมที่มีความยั่งยืน ทำมาหากินกันอย่างพอเพียงบนพื้นฐานของความสุข ในรูปแบบท่าศาลาเมืองน่าอยู่ นอกจากนี้ ผู้เข้าร่วมกิจกรรมยังได้เดินขบวนออกไปตามเส้นทางต่าง ๆ รอบอำเภอ เพื่อปักหมุดเขตปลอดโรงไฟฟ้าถ่านหิน และจับมือล้อมรั้วท่าศาลาให้พ้นจากโรงไฟฟ้าถ่านหิน รอบ อ.ท่าศาลา โดยมีชาวบ้านเข้าร่วมเป็นจำนวนมาก.-สำนักข่าวไทย ที่มา : สำนักข่าวไทย
13 มิถุนายน 2554 00:04 น. - comment id 1198957
ในความเจริญมักนำพาถึงการสูญเสีย ไม่ว่าจะเป็นสภาวะแวดล้อม ธรรมชาติ ปัจจัย กลไลของสภาพความเป็นอยู่ใน ละแวกนั้น แต่การเติบโตของมนุษย์ ชาติยังไม่สิ้นสุด ยังคงขยายอาณาเขต อย่างไร้จุดหมาย นั่นเป็นสัญญานของ การทำลายธรรมชาติที่ไม่สิ้นสุดเช่นกัน หรืออาจจะเป็นที่โลกถึงจุดที่สุด ว่า มนุษย์ชาติ หริอ ธรรมชาติ ใครจะเป็น ผู้อยู่บนโลกนี้ เหล่ามนุษย์คงปฎิเสธไม่ได้ ที่จะไม่ใช้ไฟฟ้า น้ำมัน แก๊ส และเหล่า พลังงานต่างๆบนโลกนี้ เมื่อมนุษย์ยังคง ขยายพันธ์ ความไม่สมดุลย์ของธรรมชาติ ก็ยังคงตามมาโดยวัฎจักร เพราะฉนั้น หากมนุษย์ชาติหยุดขยายพันธ์ ให้demand น้อยกว่า supplies ก็อาจจะ ช่วยให้เกิด balanceร ะหว่างธรรมชาติได้ 555 (ขอบใจที่หลงอ่านมาจนถึงตรงนี้ อิอิ) หามีสาระไม่เช่นเคย....ขำๆ ยังไงก็เอาใจช่วยโลกใบนี้เสมอน่า...
14 มิถุนายน 2554 18:46 น. - comment id 1198974
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
