สนามหญ้าม้ายาวสีขาวหม่น ชายสองคนนั่งอยู่แต่ดูห่าง ชายชราตาเศร้าเหงาลางลาง ชายหนุ่มกางหนังสือที่ถือมา ทั้งสองคนเคียงกันเย็นวันหนึ่ง วันที่ซึ่งความเงียบขึ้นเทียบฟ้า สายลมเอื่อยเฉื่อยฉิวพัดพลิ้วพา หัวใจล้าโรยแรงใต้แสงเงา ชายชรานั่งเหงามองเงาลูก เจ้าบุญปลูกนั่งนิ่งก็ยิ่งเหงา ความอ้างว้างในจิตสถิตเนา นึกถึงวันวัยเยาว์พาเจ้าเดิน มือของเจ้าที่ถือคือมือพ่อ เราเดินต่อตามทางไม่ห่างเหิน ปากเจ้าตั้งคำถามข้อความเพลิน พ่อยังเขินตอบไปไม่ได้ความ วันนี้พ่อถามเจ้า ว่าเซ้าซี้ บอกไม่มีที่ให้ฟังใครพล่าม หัวใจพ่อหรือกล้าพยายาม ตั้งคำถามต่อเจ้าแม้เหงาจัง ในความเงียบม้ายาวสีขาวหม่น มีหนึ่งคนทนเหงากับเงาหลัง รออีกคนหันกลับมารับฟัง เขายังนั่งตรงนี้ในที่เดิม. ------------- (ไร้อันดับ)
ไร้อันดับ 10 มิ.ย. 2554 11:49 น. - ID 140588 
2505
19
0
13 มิถุนายน 2554 15:13 น. - comment id 1197838
ยกป กินไข่มาก ระวังหน้าเหมือนไข่นะ
13 มิถุนายน 2554 11:18 น. - comment id 1197923
จำขึ้นใจเลย.......กลอนบทนี้ ขอนั่งนิ่งๆสักพักนะเพื่อไว้อาอัย ให้กับผู้ชายคนหนึ่งที่ "รออีกคนหันกลับมารับฟัง เขายังนั่งตรงนี้ในที่เดิม." เขียนเห็นภาพเลยนะคะ นึกถึงตัวเองเข้าไว้คุณไร้อันดับ คิดถึง.....รู้หรือเปล่า??? หือ???
13 มิถุนายน 2554 15:56 น. - comment id 1198441
10 มิถุนายน 2554 12:02 น. - comment id 1198501
มาดูคนบนม้านั่งค่ะ
10 มิถุนายน 2554 12:05 น. - comment id 1198502
ชอบกลอนนี้จัง... พ่อของพิมไม่ค่อยพูด เวลาไปหาท่านจัดแจงเอาของฝากให้ทาน เสร็จแล้วพ่อลูกนั่งมองหน้ากัน แต่ความรักและความผูกพัน ยากที่จะบรรยายค่ะ
10 มิถุนายน 2554 12:06 น. - comment id 1198503
มันเป็นช่วงวัยและเวลาสหายเอ๋ย เด่วในที่สุดเวลาและวัย ก็จะพบกันได้เอง ปะปะ ลุกจากม้านั่ง ไปหาสาวๆกันดีกร่า...ระหว่างรอมังเข้าใจชีวิต
10 มิถุนายน 2554 12:21 น. - comment id 1198506
อยากบอกรัก ท่านเหมือนกัน แต่ก็ไม่ทันแล้ว ท่านไปท่องเที่ยวไกลมากๆๆ ไม่มีรถเมล์สายไหนผ่าน กลอนบทนี้ความหมายดีมากๆๆๆค่ะ...
10 มิถุนายน 2554 12:58 น. - comment id 1198517
ดีจร้า...ขอรับ...ท่านพี่ รอด บทกลอนยอดเยี่ยม...จร้า...ถามเพื่อนๆ... ลูกชายของชายชราชื่ออะไร...อิอิ
10 มิถุนายน 2554 13:18 น. - comment id 1198527
10 มิถุนายน 2554 13:21 น. - comment id 1198531
10 มิถุนายน 2554 13:22 น. - comment id 1198532
10 มิถุนายน 2554 13:25 น. - comment id 1198533
10 มิถุนายน 2554 13:25 น. - comment id 1198535
10 มิถุนายน 2554 13:27 น. - comment id 1198536
กลอนสื่อความหมายได้ดีจังครับพี่ไร้ฯ
10 มิถุนายน 2554 13:27 น. - comment id 1198537
10 มิถุนายน 2554 13:31 น. - comment id 1198540
10 มิถุนายน 2554 13:33 น. - comment id 1198541
10 มิถุนายน 2554 13:34 น. - comment id 1198542
ชอบจังเลยคะบทนี้ ชอบมากๆความทรงจำเกี่ยวกับพ่อของกระต่ายมีมากมายขออนุญาตแปะไว้สักเรื่องนะคะ นิทานกลางแสงจันทร์ กระต่ายใต้เงาจันทร์ ในยามราตรี ที่ความมืดมิดเริ่มมาเยือน เราจะมองเห็นดวงดาวน้อยใหญ่ กระพริบพร่างพรายอยู่บนท้องฟ้า ทักทายกลุ่มหมู่เมฆและดาวเดือนน้อยใหญ่ ดวงจันทร์ใสกระจ่างแสง แต่ไม่ได้ กระจ่างนวลผ่อง ไปเสียทั้งหมด บางส่วนคล้ายถูกแต่งแต้ม ด้วยม่านหม่น เลือนลางเหมือนเงาชีวิต นิทานกลางแสงจันทร์ ถูกแต่งเติมต่อเติม จาก บันทึกของพ่อ ตามฝันและจินตนาการ พ่อเคยเล่าว่า ภูเขา แม่น้ำ ลำธาร ล้วนมีชีวิต มองดูสิลูก มองท้องฟ้า มีดาวกี่ดวง ดาวดวงไหนกันน่ะที่จะเปล่งประกายสุขใส เหมือนแววตาของผู้คนที่มองดูด้วยความสุข และดาวดวงไหนกัน ที่คนเราจะให้นำทุกข์จากไปพร้อมกับดวงดาวที่กำลังจะลับหาย ฉันนั่งตักพ่อยิ้มอย่างมีความสุข มือข้างหนึ่งกอดพ่อพ่อเอาไว้ แหงนหน้ามองตาพ่อฟังอย่างตั้งใจ พ่อใช้มือโอบกอดด้วยแขนข้างหนึ่ง ส่วนมือขวาของพ่อ วาดนิ้วไปบนท้องฟ้า คุยเกี่ยวกับดวงดาว การเดินทาง ของผู้คน ที่อพยพมาใช้ชีวิตความเป็นอยู่ ตั้งถิ่นฐาน พ่อมักแฝงข้อคิด ไว้ทุกครั้ง แสงจันทร์เป็นแสงที่เย็นงดงาม น่าชม เหมือนกับมนุษย์ ถ้าเรารู้จักใจเย็น นุ่มนวล เมตตานั่นคือความงามที่อยู่ในจิตใจ แสงอาทิตย์รุ่มร้อน เผาผลาญ แต่ทรงพลังอำนาจ เหมือนมนุษย์อีกนั่นแหละ ที่ต้องรู้จักใช้อำนาจ ในทางที่ถูก ความรักก็เช่นกัน ถ้าลูกรู้สึก ว่า อ้างว้าง เหน็ดเหนื่อย จำไว้เสมอ พ่อวนเวียนอยู่ทุกอณูในห้วงอากาศ สายน้ำ ภูเขา หรือแม้แต่ใบไม้เล็กๆ อ้อมกอดของพ่อยังอยู่ในใจเสมอ ความรักพ่อ แทรกทุกอณูเนื้อของผิวทราย น้ำตาหลั่งออกมาได้ แต่เราอย่าความคิดที่เป็นทุกข์มาเหนือจิตใจ ความรักของพ่อความผูกพันธ์ของพ่อ ไม่เคยจางหายจากใจได้ นั่งมองแสงจันทร์ อยากจะเก็บความอ้างว้าง ความหวาดกลัว ในบางเรื่องให้ลบจากความทรงจำที่เลวร้ายให้เหมือนลิ้นชักที่ปิดตาย พ่อค่ะ บางครั้ง หนูก็สับสน บางครั้งหนูก็หวาดกลัว แต่บางอย่างด้วยเหตุผลบางประการ ที่หนูจำเป็นต้อง แข็มแข็ง อ้อมแขนของพ่อ นิทานของพ่อ เสียงของพ่อ สิ่งที่พ่อเคยปกป้องดูแลเสมอ เหลืออยู่ในแค่ความทรงจำ แล้วบันทึกเกี่ยวกับพ่อ วันแห่งความรักหรือวันไหนๆมีเพียงพ่อเท่านั้นที่อยู่ในใจหนูตลอดกาล
10 มิถุนายน 2554 13:48 น. - comment id 1198548
10 มิถุนายน 2554 14:23 น. - comment id 1198555
เยี่ยม
10 มิถุนายน 2554 14:38 น. - comment id 1198559
แวะมาชวนไปนั่งตา กลม เล่นค่ะพี่ชาย
10 มิถุนายน 2554 14:40 น. - comment id 1198560
เอ๊า..ภาพไม่มา ลองอีกที
10 มิถุนายน 2554 14:48 น. - comment id 1198562
20
10 มิถุนายน 2554 14:51 น. - comment id 1198563
10 มิถุนายน 2554 14:53 น. - comment id 1198564
18 , 19
10 มิถุนายน 2554 14:55 น. - comment id 1198565
อาคุณยา มาลักไข่ ที่แม่แก้มแบ่มแบ๋ม วางแผนไว้ จนได้
10 มิถุนายน 2554 14:59 น. - comment id 1198566
20หันไปตา กลม แปบเดียวเองงงง
10 มิถุนายน 2554 15:05 น. - comment id 1198568
13 มิถุนายน 2554 16:09 น. - comment id 1198613
สำหรับกลอนบทนี้ ผมอยากให้ผู้อ่าน รู้สึกถึงความเหงา ของคนใกล้ตัว ที่เราอาจลืมใส่ใจอยากให้พูด ให้รับฟังพวกเขาบ้าง ว่าแต่ คุณมัส คิดถึงใครครับ ผมอยากรู้จัง
อยากบอกว่าดีใจมากๆ อีกครั้งครับ
10 มิถุนายน 2554 22:52 น. - comment id 1198646
อยากกดไลร์กลอนนี้ซักร้อยครั้ง อ่านแล้วมันโดนใจให้คิดถึง ภาพของพ่อที่อยุ่ในใจให้ตราตรึง ได้คิดถึงเมื่ออ่านกลอนของพี่เอ๋ย....
11 มิถุนายน 2554 06:57 น. - comment id 1198670
11 มิถุนายน 2554 07:51 น. - comment id 1198677
11 มิถุนายน 2554 07:55 น. - comment id 1198678
11 มิถุนายน 2554 11:11 น. - comment id 1198694
30
12 มิถุนายน 2554 21:35 น. - comment id 1198964
15 มิถุนายน 2554 10:09 น. - comment id 1199121
15 มิถุนายน 2554 22:39 น. - comment id 1199242
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
