มองร่างงามคุ้นเคยเกยขอนนิ่ง มิไหวติงอีกแล้วแก้วสมร คงไม่เห็นรอยยิ้มพริ้มเพราอร ไร้เสียงอ้อนเสนาะขานของหวานใจ สดับเพลงปราสาทไหวใจมัวหม่น ทุกข์เหลือล้นเกินมานจักทานไหว โลกนี้พลันอนธการว่าวารใด จอมหทัยล่วงลับดับวิญญาณ จารึกนาม..ความพิเราะเสนาะซึ้ง ปานประหนึ่งบทกวีที่แสนหวาน สร้อยสีจันท์...พรรณโสภาลดากานต์ ดิษฐานจารอยู่คู่ฟ้าเดียว....
...! 6 มิ.ย. 2554 11:54 น. - ID 140538 
1603
1
0
7 มิถุนายน 2554 20:26 น. - comment id 1198016
ชอบ และถูกใจ จับอารมณ์
9 มิถุนายน 2554 10:48 น. - comment id 1198278
10 มิถุนายน 2554 19:48 น. - comment id 1198607
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
