อยากจะรู้ว่าท้องฟ้าที่แสนกว้าง มีหนทางให้ฉันโบยบินไปได้แค่ไหน เพราะบนพื้นดินไม่มีทางให้ฉันก้าวเดินไป และหัวใจก็ร้างไร้ ไม่มีใครเต็มใจดูแล ฉันเหนื่อยเหลือเกินแล้ววันนี้ มองหาหนทางก็ไม่มี ไม่รู้ควรไปทางไหน หมดสิ้นเรี่ยวแรงและหมดแล้วซึ่งกำลังใจ แม้แต่เธอคนดีก็จากไกล ทิ้งไว้แค่รอยอาลัย --//- ในแววตา --//--
18 เมษายน 2545 18:00 น. - comment id 46043
กำลังใจยังมีให้ไม่เคยหมด ถึงแม้มันไม่อาจลดความเศร้าของเธอได้ แต่มีสิ่งหนึ่งที่ฉันมีให้เธอคือความจริงใจ ที่พร้อมจะมอบให้จากใจใครคนนึง ................................................. หุหุ.........กาดาษมีกำลังใจมาให้เสมอน๊าาา ตะวัน
18 เมษายน 2545 18:12 น. - comment id 46050
hank you มากๆนะจ๊ะกาดาษ ^_^
18 เมษายน 2545 18:40 น. - comment id 46063
เป็นไรไปเจี๊ยบ เศร้าอะไร แค่เหงาใช่มั้ย ไม่เป็นไรนะ เราเป็นเพื่อนกัน กำลังใจเลยส่งถึงกัน อยากได้กำลังใจ ที่นี่มีให้
18 เมษายน 2545 23:12 น. - comment id 46111
อืม...อดทนไว้นะ แล้วก็จะผ่านไปเหมือนอย่างเคยเองแหล่ะ:)
19 เมษายน 2545 10:17 น. - comment id 46155
hanks ka
19 เมษายน 2545 17:24 น. - comment id 46212
อย่าท้อแท้สิ้นหวังเลยนะคะ มีคนรักและห่วงตะวันมากขนาดนี้ ยิ้มเข้าไว้ค่ะ
19 เมษายน 2545 18:43 น. - comment id 46250
ขอบคุณค่ะ ^_^ ยิ้มแล้วนะ