ทรมานหนึ่งปีที่แสนหนัก ด้วยความรักพ่ายไปให้ใจหาย โอ้...ฤทัยบอบช้ำทุรนทุราย เมื่อหวานกลายเป็นขมตรมน้ำตา ทุกภาพยังหลอกใจให้ครวญคิด ฝังในจิตติดไปให้หวนหา โอ้...วาเลนไทม์ปีนี้ที่ผ่านมา คราบน้ำตาไม่ราล้างจางจากใจ ขอให้เธอไปดีนะที่รัก คงเป็นรักครั้งสุดท้ายที่มีให้ โอ้...วันหวานผันผ่านแสนปวดใจ คำสุดท้ายจากใจ......(ขอ) ให้โชคดี.....
26 พฤษภาคม 2554 22:23 น. - comment id 1195686
27 พฤษภาคม 2554 11:56 น. - comment id 1195756
ความทรมานคือความอดทนของชีวิต
27 พฤษภาคม 2554 17:13 น. - comment id 1195784
ความทรมานคงพิสูจน์ความเข้มแข็งของใจเรา
27 พฤษภาคม 2554 18:31 น. - comment id 1195788
............... หากว่าวันสุดท้ายกรายมาถึง รักที่ตรึงตราตอกยอกแสยง มาถึงบทตอกย้ำผิดสำแดง เหมือนมันแกล้ง...เราให้...ตายทั้งเป็น ..............
29 พฤษภาคม 2554 18:31 น. - comment id 1196056
#1 แทนคำขอบคุณค่ะคุณหญิงตุลย์ # 2, 3 เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งค่ะคุณก้าว ที่กล้า และคุณน้ำตาลหวาน # 4 คุณ din บทกลอนแต่งได้ไพเราะอีกแล้ว แต่ละบทที่แต่งคอมเม้นท์ไว้ ขอบอกว่าชอบทุึกบทมากค่ะ ขอบคุณนะคะ