นานแค่ไหน
หญิงตุลย์
นานแค่ไหนแล้ว ที่ไม่เจอกัน
นานแค่ไหนแล้ว ที่ไม่มองหน้า
นานแค่ไหนแล้ว ที่ไม่ได้สบตา
นานแค่ไหนแล้ว ที่ไม่ได้พูดว่าคิดถึงกัน
นานแค่ไหนแล้ว ที่เฝ้ารอ
นานแค่ไหนแล้วที่ เฝ้าฝัน
นานแค่ไหนแล้วล่วง ผ่านเลยวัน
นานแค่ไหนแล้ว ที่เรานั้น ต้องห่างไกล
นานแค่ไหน แล้วกับการอยู่ โดยลำพัง
นานแค่ไหน แล้วกับการนั่ง เหงาเดียวดาย
นานแค่ไหน แล้วกับการมอง ไร้จุดหมาย
นานแค่ไหน เสียงพร่ำในหัวใจ มีเธอผู้เดียว
นานแค่ไหน กับการ เฝ้าจดจำ
นานแค่ไหน กับการย้ำ วันก่อนเก่า
นานแค่ไหน กับความจำ สีเทาเทา
นานแค่ไหน ทำให้เศร้า ร้าวรานใจ
นานแค่ไหน กับการมอง หาสิ่งใหม่
นานแค่ไหนสิ่งที่ใจ คอยเพรียกหา
นานที่ไหนสิ่งที่เห็น จากดวงตา
จะมีค่า มากเกินกว่า ความทรงจำ