เจ้าโมกหอม...หอมฝันถึงขวัญหล้า อบอวลมวลดาริการะยิบพร่าง รวยรินกลิ่นละมุนอรุณราง อุษาสางมิจางหอมถนอมนวล กลีบขาวพราวพิสุทธิ์สะอาดอิ่ม ค่อยคลี่ยิ้มระย้าลดาสรวล ล้อลมระริกระรี้ฤดีเรรวน แสนปั่นป่วนพิศวาสพิลาสตา หยดน้ำค้าง...ค้างใบใสกระจ่าง ชุบใบบางเขียวงามนามพฤกษา ปรุงเกสรสุขุมยั่วภุมรา รินเริงร่าท้าแสงตะวันฉาย ละมุนซึ้ง ตรึงใจข้าฯจริงหนอ เจ้าโน้มช่อหอมชั่วฟ้าดินสลาย รวยรินฝันแล้วพลันหม่นและหล่นราย ร่วงพราวพรายระยับประดับดิน.... ละไมฝน / ภาพและคำ
25 พฤษภาคม 2554 16:46 น. - comment id 1195511
25 พฤษภาคม 2554 20:31 น. - comment id 1195524
สวัสดีฟ้าใส ขอบคุณที่แวะมาเติมยิ้มให้ละไมฝน
25 พฤษภาคม 2554 22:02 น. - comment id 1195539
ละมุนฝัน... ไม่เห็นซะนานเลยนะคะ ละไมฝน.. ทราบหรือเปล่าว่าแซมคิดถึง.. ขอบคุณสำหรับกลอนอันแสนละมุน ที่แบ่งปันค่ะ... แซมค่ะ
26 พฤษภาคม 2554 01:08 น. - comment id 1195543
ละไมฝน หน้ามนใส เอิบอิ่มไอ ก่ายหมอนข้าง หลับไม่ตื่นชื่นภวังค์ จนฟ้าสางยังหลับไหล ละไมฝน..จนไก่ขัน ยังนอนยันถึงวันใหม่ พร้อมเสียงกรนไม่สนใจ สบาบสบาย ..ฉันไม่สน ! แจมนิดๆ อย่าคิดมาก
26 พฤษภาคม 2554 06:39 น. - comment id 1195546
สวัสดีพี่แซมผู้แก้มใส แวะมาให้กำลังใจละไมฝน ทั้งทักถามความนัยห่วงใยยล ซึ้งกมลคนช่างฝันมานานนม ห่างหายไปเพราะใจจช้ำระกำรัก จึงปลูกผักพักใจให้คลายขม รดน้ำด้วยน้ำตาแห่งอารมณ์ เพื่อเพาะบ่มเมล็ดฝันแห่งกานต์กลอน
26 พฤษภาคม 2554 08:41 น. - comment id 1195572
ตอบศรีสมภพ เสียงแจ้วแจ้วจากใครหนอมาล้อหยอก ละไมฝนคนบ้านนอกนอนตื่นสาย ชอบนอนกรนดังเสียงขรมฟ้าถล่มทลาย ทั้งน้ำลายไหลยืดมิจืดจาง นอนกองก้นจนตะวันส่องก้นสาว ก้นขาวขาวแตงร่มใบในแสงสาง แม้ฝนตกแดดออกวันหมอกจาง มิเหห่างเตียงนุ่มแสนกลุ้มใจ อ้อ...ยอดกวีศรีสมภพนั่นไงเล่า คนรุ่นเก่ากลอนหวานน้ำตาลไหม้ เป็นคนดีขี้เหนียวแต่หล่อบรรลัย(หล่อมากก...) ขอขอบคุณน้ำใจที่ให้มา....
26 พฤษภาคม 2554 11:45 น. - comment id 1195592
อ้อ..ตื่นแล้ว ! เสียงแจ้วเจื้อย บิดขี้เกียจแก้เมื่อยไม่เหนื่อยหน่าย นอนกรนแรงแสงตาวันนั้นชอนไช แตงร่มใบใยยวงขาว..ของสาวน้อย ร่ายคารมคมหอกตอกคนล้อ ว่ารุ่นเก่าเราสุดท้อ แต่ไม่ถอย จะติดตามชำระกลอน..แม่เนื้อกลอย หนอยแน่ะหนอยว่าหล่อแก่..แค่บรรลัย ! กลอนพาไป..ไม่ว่ากัน (เน๊าะ!)
26 พฤษภาคม 2554 12:31 น. - comment id 1195595
ตอบ ท่านกวีศรีสมภพ ................................... ข้าฯผู้น้อยละไมฝนละมุนฝัน พลิกกายตื่นมาจำนรรจ์เสกสรรเช้า แกล้งหยอกนิดหยิกแหย่...แหมพี่เรา หน้างอเง้าเป็นหมากรุกบุกทะลวง ขออภัยในถ้อยคำแสร้งอำว่า กวีชราหน้าแฉล้มแถมเรือพ่วง เพราะรักดอกจึงหยอกเล่นเห็นมีพวง แต่ก็ห่วงในสัมพันธ์จะพลันจาง มาต่อกลอนกันเถิดเพลิดเพลินแน่ แม้นเย้าแหย่อย่าขุ่นข้องหรือหมองหมาง เป็นนักกลอนนอนเหงาเกาแต่คาง จักอ้างว้างว้าเหว่เสน่ห์นา...
26 พฤษภาคม 2554 20:49 น. - comment id 1195654
โมกแถวนี้กำลังหอมเลยค่ะ เย็นๆเดินผ่าน หอมมากเลยค่ะ
26 พฤษภาคม 2554 22:00 น. - comment id 1195684
เพราะพริ้ง ครับ ^^
27 พฤษภาคม 2554 09:49 น. - comment id 1195739
ขอบคุณ เพียงพลิ้ว และสุญญะกาศที่แวะมาแจม
28 พฤษภาคม 2554 14:10 น. - comment id 1195851
หอมมาถึงบ้านผมเลยครับ
28 พฤษภาคม 2554 16:21 น. - comment id 1195891
โมกหอม...หอมฝันถึงอินสวน ดีใจจัง....
1 มิถุนายน 2554 21:12 น. - comment id 1196708
อ่านแล้วหอมกลิ่นโมกฟุ้งเลยค่ะ
1 มิถุนายน 2554 21:15 น. - comment id 1196710
สวัสดีtacha ขอบคุณแวะมาหอมกลิ่นดอกโมก จ้า...