อยาก

ศรีสมภพ

อย่าอยาก..ลำบากหนา
อยากนั้นพาไปหาทุกข์
สมอยากก็สมสุข
แล้วก็ทุกข์ เมื่อยากอีก
ตัดอยาก..ยากคณานับ
มันเกิดดับ สุดสับหลีก
หิวก็ทุกข์ สุขอิ่มอีก
มันจุกจิกไม่จากจร
ข่มใจไม่ให้อยาก
แสนลำบากปากมันร้อน
หน้างอและเง้างอน
อยากเหยื่อป้อน แทบอ่อนใจ
อยาก..อยาก ลำบากจริงหนอ
สุขทุกข์รอ ล่อหลอกไว้
สวาปาม หลงตามใจ
ก็เวียนว่าย ..ในวังวน !
.. ยากหลุดพ้น เพราะผลกรรม				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน