ผีเสื้อแห่งราตรีหลากสีสัน กางปีกฝันโผผินบินถลา ย่ำแสงเดือนเย้ยดาวพราวนภา หลากลีลาสำแดงแข่งประชัน ในมุมหนึ่งมืดมิดจิตเงียบเหงา มีหนึ่งเงาวูบไหวใต้เปลวฝัน ค่ำคืนดึกนึกคิดจิตรำพัน พร่ำจำนรรจ์เรียงร้อยถ้อยความใน ฝนเลือดปนน้ำตามาเป็นหมึก จดจารึกเรื่องราวคราวอ่อนไหว อาจต่ำต้อยด้อยค่าภาษาใจ เพียงฝากไว้ก่อนลับดับชีวา แม้นหาใครเข้าใจในบริบท เพียงเผยพจน์แก่ใจให้ศึกษา พร่ำสอนตนผู้เขลาเนานานมา ใช่อวดอ้างปรัชญาสาธยาย เฉกผีเสื้อหลากสีคลี่ปีกฝัน ล้อหมู่ดาวแลจันทร์อันเฉิดฉาย ลอยเล่นลมห่มฟ้าคราเดียวดาย ดับกระหายหัวใจใฝ่มายา เพียงละครฉากหนึ่งซึ่งแสนสั้น มีสุขสันต์โศกเศร้าเคล้าภาษา ก่อนร่างเลือนร่วงหล่นบนพสุธา ทิ้งกายาแทนถ้อยร้อยกวี...
27 เมษายน 2554 07:11 น. - comment id 1191800
ต้องขอบคุณทุกบทบาทอาจรู้สึก
27 เมษายน 2554 14:55 น. - comment id 1191859
ไพเราะมากค่ะ
27 เมษายน 2554 17:07 น. - comment id 1191875
สวยงามมากครับ
27 เมษายน 2554 20:59 น. - comment id 1191912
เสี้ยวจันทรา ราตรี โสภีผ่อง ดาวละออง วิบวับ ระยับไหว ชุ่มชโลม โฉมงาม ตามฤทัย เพียงใกล้ไกล ได้รู้ ว่าคู่กัน แม้นผีเสื้อ ราตรี นี้อับเฉา จึงหม่นเศร้า ร้าวใจ เกินใฝ่ฝัน ปีกผีเสื้อ หุบบิน สิ้นลงพลัน นั่งชมจันทร์ ดารา สายวารี
28 เมษายน 2554 10:31 น. - comment id 1191959
ปณิธานแน่วแน่มาก..
28 เมษายน 2554 15:37 น. - comment id 1191983
ขอบคุณทุกความรู้สึกครับ...
29 เมษายน 2554 09:43 น. - comment id 1192057
งดงามค่ะ