กลอนเลี้ยงส่งศาลพิจิตร

กระต่ายใต้เงาจันทร์

ฝากรอยยิ้มจากหัวใจอิ่มไออุ่น
มอบบทกลอนหวานละมุ่นกรุ่นความหวาน
ผ่านค่ำคืนเรียงร้อยเป็นตำนาน
มอบมิตรภาพขับขานผ่านราตรี
มองดวงหน้าหวานรัญจวนชวนให้คิด
ท่านสมศักดิ์ยิ้มเป็นมิตรใช่ไหมนี่
ผิวขาวรูปร่างท้วมหล่อพอดี
ความจำดียิ้มสดใสสะดุดตา
ถ้าผองเพื่อนลืมอะไรอย่าหวั่นหวาด
ท่านสมศักดิ์แสนฉลาดลองถามหา
มีปัญหาแก้ฉับไวสบายอุรา
ชั่วพริบตางานสำเร็จสมดังใจ
แล้ววนเวียนเปลี่ยนผ่านมาพานพบ
มาบรรจบพบเห็นเป็นไฉน
สาวหลายคนใจสั่นเอ๊ะ...นั่นใคร...
ท่านไพฑูรย์ชวนฝันใฝ่ติดตรึงตรา
ทำงานเร็วเคลียร์งานไวเอาใจเก่ง
ยามพิศเพ่งใบหน้าชวนฝันหา
แถมใจดีมีน้ำใจใฝ่เมตตา
มองใบหน้ายิ่งใจสั่นหวั่นหัวใจ
มีน้ำใจเอื้อเฟื้อคนรอบข้าง
สาวเล็ก-สาวใหญ่อยากได้บ้างรู้บ้างไหม
มองใบหน้าชวนฝันรัญจวนใจ
ทุกวันไปคงมีใครแอบเหล่มอง
แล้วมาถึงท่านทวีวุฒิคนจริงใจ
แอบเหล่มองไปอย่างจดจ้อง
เที่ยวทัชมาฮาลภาพมันฟ้อง
ตำนานรักกึกก้องเรื่องความรัก
เรื่องท่องเที่ยวคงเป็นสองไม่รองใคร
เรื่องทำงานขยันฉับไวอย่างรู้หลัก
เป็นกันเองกับเพื่อนพ้องได้พิงพัก
เพราะยึดหลักความจริงใจไวเรื่องงาน
เผลอปล่อยใจไม่ระวังลืมยั้งคิด
อยากยั่วเหย้าหยอกนิดอย่ามองผ่าน
ทัชมาฮาลเรื่องรักเป็นตำนาน
พุทธคยาเรื่องลือขานด้านธรรมะ
แล้วมาถึงท่านสมควรสาวคนเดียว
เลยแต่งกลอนลดเลี้ยวมาพบปะ
ทำงานเร็วรอบคอบคือท่านน่ะ
ยิ้มสดใสฉายแววตามีไมตรี
เป็นสาวที่มากความสามารถ
เฉลียวฉลาดรอบคอบในหน้าที่
ยิ้มแย้มแจ่มใสแถมใจดี
บุคลิกดีสมวัยสะดุดตา
จิตก็ไหวใจก็หวั่นไม่ทันคิด
เห็นภาพท่านน้อยนิดท่องเที่ยวป่า
มีความสุขท่ามกลางไพรพนา
เรียบง่าย-งามตา-ท่ามฟ้างาม
บทกลอน...รอยจางความทรงจำ
เพื่อถึงเวลาหมุนเวียนแปรเปลี่ยนผัน
จำจรจากไกลกันวันแสนหวาน
เหลือภาพความทรงจำเป็นตำนาน
แต่สายใยความผูกพันยังมั่นคง
ด้วยภาระการงานด้วยหน้าที่
ตามบทบาทวิถีที่ประสงค์
ในขอบเขตเรื่องงานเจตจำนง
ที่ต้องคงด้วยหน้าที่จากส่วนลึก
การเดินทางห่างเหินใช่ห่างหาย
อยู่ผลัดถิ่นเพียงกายใช่รู้สึก
ความเปลี่ยนแปลงโยกย้ายคล้ายคิดนึก
ความรู้สึกความทรงจำยังทำงาน
อยู่ห่างกันแค่เพียงกายใช่ไหมนั่น
ความผูกพันมิลืมเลือนเยือนหนีห่าง
แม้ขอบฟ้าขีดกั้นระยะทาง
มิตรภาพมิอาจขวางระยะใจ
น้อมอัญเชิญคุณพระรัตนตรัยพิใสสุทธิ์
เปรียบประดุจดวงแก้ววับแววใส
ขอทุกท่านก้าวหน้าพบสิ่งดีตลอดไป
สุขสดใสในหน้าที่และการงาน
                                                     กระต่ายใต้เงาจันทร์  
                                                             24  มีนาคม2554