ความทุกข์เศร้าร้าวแสนแดนมนุษย์ คอยยื้อยุดย้อนย้ำสำนึกข้า หวังเปลี่ยนโลกให้งามพรั่งดั่งเดิมมา ทางเบื้องหน้ายากคดเคี้ยวและเดียวดาย มวลหมู่ดาวพราวนภาทั่วฟ้าเอ๋ย แน่ละเหวยสุดท้ายแตกแหลกสลาย แม้กระนั้นคงคร่ำเคร่งเปล่งประกาย ทอแสงฉายในคืนค่ำเพื่อนำทาง เหนื่อยไหมดาวคราวค่ำดำสนิท ยามอาทิตย์ใครคิดถึงเจ้าบ้าง ยามเดือนดับกลับหมายเจ้าส่องเลาราง ผู้คงมั่นเส้นทางนี้กี่ราย อันสะพานผ่านพ้นคนก็ผิน กระไดปีนขึ้นข้ามสิ้นความหมาย เรือจ้างแจวถึงฝั่งยังดูดาย ไข้สร่างหายมดหมอถูกเมินเมา เฉกแผ่นหลังองค์พระปฏิมา ทองจะปิดทั่วกายาโดยใครเล่า ข้าจักเสริมเติมเต็มแท้แม้เป็นเงา ธุลีเถ้าปูนปั้นพระองค์ปฏิมา เป็นเส้นทางโดดเดี่ยวเดียวดายนัก หวังว่าสักวันหนึ่งในวันหน้า วีรชนผู้ค้นพบลบอัตตา ร่วมมรรคาเบิกฟ้าและแบกดิน ________________ พอ - 02 มี.ค. 2554 กลอนแปลเพลง subaru โดยอาศัยเนื้อเพลงแปลไทยจาก http://thaipoem.com/forever/ipage/poem64982.html
พอ 12 ก.ย. 2556 11:33 น. - ID 139658 
1721
0
0
20 มีนาคม 2554 21:05 น. - comment id 1188340
21 มีนาคม 2554 12:12 น. - comment id 1188372
ดาวน์น้อย.. ผ่อนนานบานไม่หุบ นายทุนทุบสรุปบอก ดอกท่วมต้น เพราะดาวน้อย เงินเดือนนิด ชีวิตจำทน หนี้ท่วมล้น ต้นก็หาย..ตายทั้งเป็น ! นกน้อย..อย่าทำรังเกินตัว
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
