บนผืนดินแผ่นเดิมนั้นเริ่มหม่น ค้นเข้าในตัวตนก็ว่างเปล่า มันหมดไฟหมดฝันจะกลั่นเกลา ให้พื้นที่สีเทาถูกเต็มเติม ฉันเลื่อนโล้เหมือนเรือไม่รู้ทิศ ในวังวนชีวิตผิดแต่เริ่ม ประภาคารยิ่งคว้างร้างกว่าเดิม เมื่อไม่เคยฮึกเหิมไปหันมอง " นานมาแล้ว...ที่ฉันเคยฝันถึง ม้ามีปีกเผ่นผึงมาถึงห้อง และฟากฟ้าสีเหลืองก็เรืองรอง ด้วยแสงทองของหล้ารับตาวัน ชั่วพริบตาภาพเหมือนก็เลือนหาย ดั่งความสุขล้มตายทำลายขวัญ ปีกเสรีแห่งลมรื่นอันตื้นตัน ก็มีอันจมปลักและหักพัง " ใช้ไปเถิดชีวิต...ชนิดนี้ ผ่านเดือนปีนิยามแห่งความหลัง อย่ากลัวเลยถ้าคลื่นเห่ประเดประดัง คอยรับฟังเถิดเสียงคลื่นอีกหมื่นเกลียว
ปาลิน 19 ก.พ. 2554 21:35 น. - ID 139316 
970
4
0
20 กุมภาพันธ์ 2554 13:57 น. - comment id 1161307
เก่งๆๆ เขียนกลอนใข้ได้ๆๆ ใช้ไปซื้อโอเลี้ยงให้หน่อยจิอาคุงปาลินอ่า หิ๊ว หิว หิ้วข้าวมันไก่อีกสักห่อก็ดี ฮี่..ฮี่.. 3..........ไอ่พี่ลิงเทียนหยดอ่า มาทำไรที่นี่ กลับๆๆ ปีนกลับต้นไม้ไปเรยย ซนจังพี่ล้งนิ
23 กุมภาพันธ์ 2554 22:32 น. - comment id 1184612
หากความรักคือ...สี และความดีคือ....แสง ก็บรรเลงวาดเถิด เพื่อ...สีสรรแห่งชีวิต
23 กุมภาพันธ์ 2554 22:39 น. - comment id 1184614
คุณ ยาแก้ปวด ^_______________^ ชอบวลีนี้จัง ว่าแต่ว่า....คนอย่างปาลิน คงไม่มีแสงอ่ะ เฮ่อ!
20 กุมภาพันธ์ 2554 20:13 น. - comment id 1185130
คุณ เปลวเพลิง สวัสดีจ้า ^^ คุณ ดอกหญ้า ขอบคุณค่ะ คุณ เทียนหยด เน๊อะ ! ขอบคุณนะคะ คุณ ฉางน้อย เอาตังค์มา 500 เด๋วแถมข้าวหมูแดงให้อีกห่อ อิอิ .................................................................
19 กุมภาพันธ์ 2554 21:57 น. - comment id 1185410
ทักทายครับคุณปาลิน
19 กุมภาพันธ์ 2554 22:27 น. - comment id 1185413
19 กุมภาพันธ์ 2554 23:14 น. - comment id 1185420
อืม..ดีกว่าไม่มีให้ใช้นะคะ... เนื้อหากลอนดีจังเลยค่ะ
21 กุมภาพันธ์ 2554 03:49 น. - comment id 1185466
%8 Beautiful poem... แซมชอบค่ะ...ส่งกอดโตๆ มาให้เป็นกำลังใจ.. อย่าเล่น VR. ( Virtual reality ) มากนักนะคะ.... แต่แซมก็ชอบ .." ม้ามีปีกเผ่นผึงมาถึงห้อง" จุฟ..จุฟ..นะ
แซมค่ะ
21 กุมภาพันธ์ 2554 08:45 น. - comment id 1185480
สุดยอดคะ เนื้อหาดี๊-ดี...
21 กุมภาพันธ์ 2554 11:34 น. - comment id 1185497
ใช้ชีวิตผิดพลาดขาดสติ เลิกดำริเดินก้าวสู้ร้าวหม่น กี่เกลียวคลื่นฝืนท้ากล้าสู้ทน เกิดเป็นคนควรสร้างกำลังใจ มาเถิดหนาคนดีมีความหวัง เพิ่มพลังสุดกู่จะสู้ไหว ประสานมือสองเราเข้าเส้นชัย อุปสรรคปานใดอย่าหวั่นเกรง ยื่นมือมาจับสิ
21 กุมภาพันธ์ 2554 12:46 น. - comment id 1185507
อืม...ชีวิตมันต้องอย่างนี้สิ ถึงจะคุ้มค่า
21 กุมภาพันธ์ 2554 20:13 น. - comment id 1185539
รสชาติของชีวิตเนาะ
21 กุมภาพันธ์ 2554 22:58 น. - comment id 1185559
คุณแซม ชอบม้ามีปีกมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้วล่ะค่ะ ไว้คราวหลังคราวหน้า ถ้ามีโอกาสก็อยากเขียนว่า โดเรมอนเผ่นผึงมาถึงห้องบ้าง หุหุ คุณ Gemini58 จริงๆไม่ได้ตั้งใจให้พล็อตเรื่องออกมาเป็นอย่างนี้หรอกค่ะ พอเขียนไปซักพัก มันก็ชักออกอาการนอกลู่นอกทางกับหัวข้อที่จั่วหัวไว้ตอนแรก สุดท้ายก็ต้องเปลี่ยนหัวข้อใหม่ พร้อมๆกับเนื้อหาใหม่ ตามเวรตามกรรมค่ะ เฮ่อ - - คุณฤกษ์ ขอบคุณบทกลอนดีๆที่มาพร้อมกำลังใจค่ะ คุณเอื้องคำ ถ้าหมายถึงทำแบบในรูปด้วยล่ะก็ น่าสนุกดีอยู่เหมือนกันนะคะ คุณ ฝน ว่ากันตามจริงแล้ว ชีวิตปาลินตอนนี้ไม่มีรสชาติเลยซักกะนิด ............................................................................
27 มีนาคม 2554 20:47 น. - comment id 1188888
ขอบคุณบทกวีดีดีครับ ชอบงานคุณจริง (ขณะที่ผมไม่ใคร่เขียนอะไรได้ในช่วงนี้ มีงานดีดีให้อ่าน ได้แต่นึกขอบคุณ)
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
