อาลัยโดม..อาลัยบุษยา

ศรีสมภพ

อาลัยโดม ..อาลัยบุษยา       
โดมในดวงใจ สั่งไทร อาลัยร่มพฤกษ์
ร่ายระทึกนึกถึงเพลงบรรเลงแล่น
ขับสำเนียงเสียงเศร้าหวานใครปานแทน
ช่างไพเราะเสนาะแสนถึงแก่นใจ
กระซิบสวาท..บาดบั่นขั้นจะขาด
โสตประสาทชัดสะอื้นจะฝืนได้
ลึกและเร้าเคล้าสวาทเกินปัดไป
กล่อมทรวงในใสเสนาะเพราะเสียงเธอ
รังสีทอง ส่องพิสุทธิ์  บุษยารังสี 
เปล่งประกายในฤดีนี้เสมอ
พรแสวงแห่งสวรรค์นั้นเลิศเลอ
แก้วเสียงเธอ ปานระฆังกังสดาล
ขอฝากหมอน..นอนหนุนไว้อิงไออุ่น
ฝากกลิ่นกรุ่นละมุนละไมได้ขับขาน
เป็นปรากฏบทเพลงแห่งวันวาน
สอดประสานสนั่นเสนาะ เพราะจับใจ
น้ำตาดาว..พราวพร่างเหมือนสั่งฟ้า
แดนนภา ลาภูพิงค์ ยิ่งจะใช่
ลอยทะเลเห่ให้ฟัง ฝั่งหัวใจ
เพียงสิ้นกายใช่สิ้นสุด..บุษยา !
ร่วมรำลึก และอาลัย..บุษยา รังสี  ๑ ปีที่จากไป
                                      
                                    ๑๕ ก.พ.๕๔				
comments powered by Disqus
  • ศรีสมภพ

    18 กุมภาพันธ์ 2554 21:41 น. - comment id 1183391

    ขอบคุณทุกความเห็น
    ร่วมประเด็นเห็นหรือต่าง
    ติเพื่อก่อพอเป็นทาง
    เต็มใจฟัง..อย่างชื่นชม
  • พุด

    17 กุมภาพันธ์ 2554 22:23 น. - comment id 1183473

    16.gif36.gif
    
    ตามอ่านงานด้วยชื่นชมค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน