เกิดเป็นคนจำต้องทนสารพัด ทนจรจัดเวียนว่ายวัฏฏ์สงสาร ตายแล้วเกิดเกิดแล้วตายกี่วายปราณ กี่กัปป์กาลผ่านพ้นทนกันไป ท่ามวัฏฏะสงสารกี่ล้านชาติ กองกระดูกมิอาจคำนวนได้ กว่าจะลุถึงฝั่งที่ตั้งใจ ต้องลุยไฟลุยตมกันนมนาน เกิดเป็นคนต้องทนให้เขาด่า ทนให้เขานินทาอย่ากล้าหาญ เสียงสรรเสริญเยินยอก่อรำคาญ สุขทุกข์ผ่านกำหนดให้อดทน แม้ปากหมูปากหมาที่ว่าแย่ ก็ยังแพ้ปากมนุษย์ชั่งขุดค้น โลกวุ่นวายร้ายดีที่ปากคน ลมปากพ่นเพียงนิดก็ติดไฟ เกิดเป็นคนหากไม่ทนให้เขาด่า ย่อมเสียทีที่เกิดมาคุณว่าไหม แม้จะทำชั่วดีย่อมมีใคร ที่ปากไวปากพล่อยคอยนินทา อยู่เฉยๆท่านเอ๋ยไม่ต้องคิด ว่าจะรอดจากพิษคำเขาว่า โน่นแนะองค์พระพุทธปฏิมา ก็ยังโดนครหาให้ราคิน เกิดเป็นคนจึงต้องทนสารพัด กว่าจะหยุดจรจัดวัฏฏะสิ้น ทนเกิดแก่เจ็บตายกายพังภินท์ อีกติฉินนินทาคำด่าคน ทั้งสุข-ทุกข์ ดี-ชอบ ระบอบโลก อันชุ่มโชกซัดมาดังห่าฝน เป็นบทเรียนเพียรมอบทดสอบตน ใครผ่านพ้นดลลิบ.....ถึงนิพพาน.....
บนข. 16 ก.พ. 2554 21:28 น. - ID 139271 
2622
1
0
17 กุมภาพันธ์ 2554 10:06 น. - comment id 1183420
18 กุมภาพันธ์ 2554 11:21 น. - comment id 1183589
ยังค้นใจตัวเองไม่ค่อยพบ ว่าตนต้องการอะไรกันแน่ค่ะขณะนี้
16 กุมภาพันธ์ 2554 21:55 น. - comment id 1185233
นั่นสิเจ้าคะ ได้เกิดเป็นคนก็ดีถมไปแล้วน๊อ...
ณ วันนี้ความดีเท่านั้นที่จะยึดเหนี่ยวจิตใจคนเราให้สูงขึ้นได้....
19 กุมภาพันธ์ 2554 12:51 น. - comment id 1185311
ทนท้นทน เจ้าค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
