กลอนแห่งกาล กาพย์กลอนร่อนเต็มฟ้า กล่อมดาราเวหาหาว แต้มแต่งแสงสกาว ระยับพราวระยิบตา เด่นเดือนเยือนส่องสู่ แมกไม้หมู่มวลพฤกษา ชโลมไล้ใบกิ่งกล้า น้ำค้างคาร่าระเริง ริ้วคลื่นบนผืนน้ำ เล่นระบำหลงระเหลิง มัจฉาท่าเทิดเทิง เล่นเปิดเปิงเริงไล่กัน มนุษย์.. นิ่งไฉน นอนหลับไหลใต้หลืบชั้น เพลียกายวุ่นวายกัน หลับยังฝันถึงงานเงิน เกิดแก่จวนแดดับ กิเลสทับระหกเหิน กะลาครอบกลับชอบเพลิน จมทุกข์เกินเพลินกลอนกานท์ กาพย์กลอนร่อนจากฟ้า โปรยอักษรามาขับขาน บรรเลงเพลงแห่งกาล กล่อมคนฝัน ..ลืมวันคืน
4 กุมภาพันธ์ 2554 12:00 น. - comment id 1182947
ชอบมากค่ะ ชอบบทประพันธิ์ ชอบเป็นคนอย่างที่บทประพันธิ์กล่าว ด้วยแร๊ะ ......................................
18 กุมภาพันธ์ 2554 22:13 น. - comment id 1183405
ขอบคุณทุกความเห็น ร่วมประเด็นเห็นหรือต่าง ติเพื่อก่อพอเป็นทาง เต็มใจฟัง..อย่างชื่นชม
17 กุมภาพันธ์ 2554 22:56 น. - comment id 1183538
ตามอ่านงานด้วยชื่นชมค่ะ